Στην ελλαδα του τωρα νιωθω οτι οι επιλογες που εχω ειναι απειρα λιγες στην ηλικια των 32 σχετικά με την ευρεση συντροφου εννοω.. ακουω συνεχως φιλες, γυναικες, μαναδες, συναδελφους κτλ κτλ να λενε κρατα τον, μια χαρα ειναι. δεν εχεις δει τι κυκλοφορει. και να μενουν με αντρες φανερα κατωτετους απο τις ιδιες, σε επιπεδο πνευματικο, οι οποιες γυναικες οι περισσοτερες ειναι για θαυμασμο στα δικα μου ματια και οι αντρες απλα ειναι λες και εχουν βρει το κοροιδο τους και ουσιαστικα τους μεγαλωνουν μετα τη μαμα τους. και για να καταληξω και στα δικα μου. ειμαι με ενα παιδι στην ηλίκια μου μενουμε μαζι και νιωθω οτι η πατριαρχια καλα κρατει.. καποια πραγματα θεωρει πως ετσι γινονται γιατι ετσι εχει μαθει. ποσο δυσκολο να αλλαξει ολο αυτο το στερεοτυπο. νιωθω οτι προχωραμε κι ομως οι περισσοτεροι ακομα μενουν πισω και νιωθω πως οι αντρες που θα μου φαινονται σωστοι και θα μας βλεπουν ισοτιμα ισως και να ζουν σε πολλα χρονια αργοτερα και οτι απλα δεν θα ειμαι πια νεα για να μπορεσω να βρω εστω αυτο το απλο. το να με υπολογιζει ο αλλος σαν ισοτιμο ον και οχι σαν μια γυναικα η οποια ειναι εκει πιο πολυ για να τον φροντιζει αγνοωντας τις δικες της αναγκες.
– αργησαν μια μερα.
Η πατριαρχία δεν συντηρείται μόνο από τους άντρες που δεν θέλουν να χάσουν τα προνόμια τους, αλλά και από τις γυναίκες που ακολουθούν τους κανόνες γιατί φοβούνται τα αντίποινα αν δεν το κάνουν, οπότε η απάντηση μου είναι ότι κοινωνικά κινείσαι σε λάθους κύκλους και γι’αυτό δεν έχεις βρει τον άντρα που ψάχνεις. Δεν λέω ότι είναι πολλοί. Αλλά ούτε οι γυναίκες που μπορούν να αναγνωρίσουν αυτόν τον άντρα και να τον εκτιμήσουν είναι πολλές. Πολλά από αυτά που κατηγορείς ως μάτσο αντρική συμπεριφορά είναι πολύ πιθανό σε πρώτη επαφή να τα βρίσκεις «σέξι».
Το στερεότυπα θα αλλάξουν όσο αλλάζουμε εμείς και σταματάμε να τα θεωρούμε αναγκαστικά. Ναι, είναι πολύ δύσκολο, αλλά είναι η ζωή σου. Ψάξε να βρεις τον άντρα που θέλεις.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Έχω την τύχη-ευτυχία ο σύντροφος μου να είναι ακριβώς το αντίθετο από αυτό που περιγράφεις. Μένουμε μαζί πολλά χρόνια και όταν βρέθηκε μια πολύ καλή επαγγελματική πρόταση για εμένα, με στήριξε να προχωρήσω κάνοντας ένα βήμα πίσω στα δικά του και έμεινε και αρκετό διάστημα εκτός εργασίας να φροντίζει το παιδί και το σπίτι για να μπορέσω να αντεπεξέλθω εγώ στις επαγγελματικές υποχρεώσεις μου. Γενικά σαν χαρακτήρας είναι πολύ “μαγκάκι” χωρίς κανένα κόμπλεξ για το τι θα πουν οι άλλοι….παρόλα αυτά από τον στενό μας κύκλο ένας καλός λόγος δεν ακούστηκε. Εκείνος ποτέ δεν νοιάστηκε, παρ΄όλα αυτά εγώ ποτέ δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Μπράβο στον δικό σου, ωραίος. Αν και δεν θα έπρεπε να λέω μπραβο για κάτι που άπειρες γυναίκες κάνουν έτσι κι αλλιώς, να αφήσουν τη δουλειά τους για να κρατήσουν το παιδί και να στηρίξουν την καριέρα του συζύγου. Όμως επειδή ελάαααχιστοι το κάνουν, εύγε.
Όσο για τις φίλες, διακρίνω κάποια ζήλια κατά βάθος… όσα δεν φτάνει η αλεπού.
Ευχαριστώ no-no και καλά λες…για την γυναίκα συνήθως είναι αυτονόητο αυτό.
Για κάποιες από τις φίλες πραγματικά πιστεύω ότι δεν ήταν ζήλια, έχει περάσει τόσο πολύ μέσα τους και χαίρονται τον άντρα τους τον “πάσα” …όπως λέει και η Λένα θεωρώντας μέρος της γοητείας του & της αρρενωπότητας αυτή την συμπεριφορά.
Συγχαρητήρια φίλη μου! Είναι σπουδαίο αυτό για έναν άντρα! Χωρίς κόμπλεξ να στηρίζει τη σύντροφό του! Μπράβο σας!
Συμφωνώ απόλυτα με την Λένα. Καθαρά εγκυκλοπαιδικά παραθέτω μια δική μου ιστορία πριν 3 χρόνια. Ημουν με ενα παιδί πολυ καλος σύντροφος αλλα οταν μειναμε μαζι πηρε μαζι του εκτος απο τα καλα του στοιχεία και τις πατριαρχικες του καταβολές παιδι μεγαλωμένο σε επαρχεία με πατέρα που δεν σήκωνε καν το ποτηρι του απο το τραπεζι. Με τον καιρο και αφου ημουν με ενα σφουγγαροπανο μόνιμα στο χέρι του ειπα οτι καταλαβαίνει ότι αν θελει να συνεχισει ισότιμη η σχεση θα πρπει να αναλαβει το σπιτι του. Και το ανέλαβε και εκανε πραγματα που ιδιος δεν θα μπορουσε να φανταστει.… Διαβάστε περισσότερα »
Είχα διαβάσει ένα πολύ καλό άρθρο παλιότερα σχετικά με το συναισθηματικό φόρτο που κουβαλουν οι γυναίκες όσον αφορά το σπίτι, παιδιά, κλπ, το οποίο μιλούσε για το ότι μπορεί μεν ο άντρας σου να σε βοηθάει, αλλά το γεγονός ότι πρέπει να του το ζητήσεις ή να του το υπενθυμίσεις είναι έξτρα φόρτος που δημιουργείται στη γυναίκα, για πραγματα που αυτή θεωρεί αυτονόητα. Είναι η διαφορά ότι οι γυναίκες “μάθανε” να πρέπει να σκέφτονται για όλα, ενώ οι άντρες “μάθανε” ότι πρεπει να τους πουνε να κανουν μια δουλειά, λες και όλο το σπίτι λειτουργεί δια μαγείας. Χωρίς να θέλω… Διαβάστε περισσότερα »
Ο φόβος είναι αυτός που μας κρατάει πίσω.. Κι αν δε βρω; Κι αν δεν υπάρχει; Κι αν μείνω μόνη; Αν δε πάει όπως το θέλω και χάσω και αυτά που έχω; Θέλει ρίσκο η ζωή πολλές φορές
Συμμερίζομαι την άποψη ότι η πλειοψηφία των ανδρών άνω των 30 έχει μεγαλώσει με τέτοια πρότυπα, που η πατριαρχία είναι καλά ριζωμένη μέσα τους. Η δική μου λογική λέει ότι σε μια γνωριμία το πρώτο που ψαρεύεις είναι αν ο άλλος είναι ρατσιστής. Αν θεωρεί κατώτερους τους ανθρώπους διαφορετικού χρώματος, σεξουαλικού προσανατολισμού κτλ κτλ δεν έχει καμιά ελπίδα να αντιμετωπίσει τα θέματα πατριαρχίας που θα θέσεις. Αν είσαι τυχερή και βρεις κάποιον μη ρατσιστή έχεις καλές πιθανότητες. Θα χρειαστεί κάποια πράγματα βέβαια να τα επαναλάβεις πολλές φορές και μη φοβηθείς να ζητήσεις βοήθεια σε οτιδήποτε αφορά το σπίτι. (εγώ έστελνα… Διαβάστε περισσότερα »
Το πρόβλημα ξεκινάει απο το γεγονός πως και εμεις οι γυναίκες από την ίδια πατριαρχική κοινωνία βγήκαμε και ακριβώς τα ίδια ερεθίσματα ειχαμε. Κοινώς, και για μας ειναι αυτονόητο πως για την κοινωνία μας ειναι νορμάλ να τα κάνουμε εμεις όλα. Και οταν κάποιος τα περιμένει απο εμας, νιωθουμε και άσχημα απο πάνω που θέλουμε να τον ξεβολέψουμε. Μας το έμαθαν και αυτό φυσικά, να μην γινόμαστε δυσάρεστες. Ειναι πολύ δύσκολο να καθήσουν κάτω δυο ενήλικες και να συζυτήσουν τι δουλειες χρειάζεται ενα σπίτι, και να βρουν μαζί εναν τρόπο να γίνονται οι δουλειές που να ταιριάζει σε αυτόυς, στις… Διαβάστε περισσότερα »
Τώρα με τις αλυσίδες χιονιού, συγκρίνεις κάτι που γίνεται μια φορά το χρόνο κι αν, με την καθημερινότητα. Και όχι, δεν ξέρουν όλοι οι άντρες να βάζουν αλυσίδες. Κατά τα άλλα συμφωνώ, πρέπει να γίνει αυτή η συζήτηση του ποιος κάνει τι στο σπίτι, πριν τη συγκατοίκηση.
Νομίζω, όταν έβαζε την αλυσίδα σκέφτηκε πόσο τυχερός είναι που είναι άντρας και χρειάστηκε να βάλει μια αλυσίδα στο κρύο για να είναι προνομιούχος της κοινωνίας.
Γύρισε σπίτι άραξε στον καναπέ και έβαλε να παίξει dota 1 μέχρι να ετοιμαστεί το φαγητό.
Εαν το “παλικάρι” που έβαλε τις αλυσίδες εχει πρόβλημα, που “εμεινε εκεινη μεσα με τα γαντακια της”, ας το πει.
Πιο συγκεκριμένα…..πές της αυτο που σε ενοχλεί, αφου προβληματίζεσαι.
Πολυ μεγάλη αβαρία να βάλω τις κουβερτες/αλύσιδες στα λαστιχα (λες και δεν εχουμε βάλει εμεις, μονο οι άνδρες). Σίγουρα τον ίδιο κόπο και τον ιδιο χρόνο θα σπαταλήσω με το να φέρω βόλτα ολόκληρο σπίτι, παιδια και σύζυγο……….
Και φυσικά είναι δύσκολο όταν υπάρχει διαφορετική αντίληψη για το τι δουλειές χρειάζεται ένα σπίτι. Π.χ. όταν με την πάροδο του χρόνου ο ένας από τους δύο μεταλλάσεται σε μανιακό της καθαριότητας και θεωρεί απαραίτητο να σφουγγαρίζονται καθημερινά οι βεράντες ακόμα και τον χειμώνα που δεν βγαίνει κανείς έξω, πρέπει ο άλλος να το αποδεχτεί; Ή όταν μετά από πέντε χρόνια συμβίωσης θεωρεί ότι η έλευση παιδιών στην οικογένεια επιβάλλει να μην κυκλοφορούμε με τα παπούτσια (ενώ δεν έχει το ίδιο πρόβλημα στο εξοχικό) και κοιτάει με αγωνία τα βήματα που κάνουν οι επισκέπτες μέσα στο σπίτι, κι όταν φύγουν… Διαβάστε περισσότερα »
Οι ισορροπίες σε μία σχέση διαμορφώνονται από την αρχή. Εάν μένετε για πολύ καιρό μαζί κι εσύ έχεις αναλάβει εξ αρχής όλες τις δουλειές του σπιτιού (ακολουθώντας το πατριαρχικό πρότυπο), είναι πολύ δύσκολο μετά να αλλάξει αυτή η ισορροπία. Επίσης, μπορεί να μην αλλάξει και ποτέ, ανάλογα τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου. Έτσι, πρέπει να καθορίζουμε τους ρόλους μας από την αρχή. Στην τελική, αν από την αρχή του παρουσιάσεις ως δεδομένο το ότι θα συνεισφέρετε εξίσου και δεν δεις αποτέλεσμα, τότε θα ξέρεις από πολύ νωρίς ότι κατά πάσα πιθανότητα αυτός ο άνθρωπος δεν είναι για εσένα και… Διαβάστε περισσότερα »
Πολύ σωστά το θέτεις το θέμα.Με τη συγκατοίκηση ανέλαβα σχεδόν όλες τις δουλειές,ενώ είχαμε παρόμοια ωράρια.Όταν έμεινε χωρίς δουλειά,περίμενε να γυρίσω και μου έκανε παρατήρηση ,γιατί τα πιάτα ήταν ακόμη άπλυτα και μύριζε ο νεροχύτης.(!!;;)Του είχε πει η “μαμά” ότι οι άντρες δεν πλένουν πιάτα.Και όταν αργότερα απαίτησα να γίνουν αλλιώς τα πράγματα,έγινα η στρίγκλα,η σκύλα κ.ο.κ “πώς άλλαξα έτσι”,” δεν ήσουν έτσι όταν σε γνώρισα” κτλ.
Αυτό ακριβώς με τους κύκλους.
Μια σχετική σκέψη: κάθε τόσο βλέπω κάποιον κάπου να αραδιάζει μεγάλες φιλοσοφικές θεωρήσεις του στυλ “οι γυναίκες κοιτάνε μόνο τα λεφτά”. Μερικές φορές, και δεδομένου ότι καμία απολύτως από τις γυναίκες που συναναστρέφομαι δεν κοιτάει τα λεφτά, με κάνει να μειδιάζω και να σκέφτομαι “καημένο μου αγόρι, ποιος ξέρει τι έχεις κάνει λάθος στη ζωή και είναι τώρα αυτή η πραγματικότητά σου”.
Το ίδιο και με την εύρεση συντρόφου “ποιότητας”. Υπάρχουν πολλοί, πάρα πολλοί, αλλά για να τους συναντήσεις πρέπει να κάνεις και συ όπως κάνουν κι αυτοί. Ο,τι σημαίνει αυτό για τον καθένα.
Και εγώ είχα μια σχέση που συγκατοικήσαμε περίπου δύο χρόνια, ήταν η πρώτη του συγκατοίκηση ενώ προηγουμένως έμενε με τη μαμά! Μέχρι εκεί όλα καλά. Τους πρώτους μήνες ερχόταν σπίτι με ταπερακι από μαμά δήθεν να μην κουράζομαι, αλλά από βοήθεια στις δουλειές.. κουβέντα! Άρχισα να αναφέρομαι σχετικά αλλά ούτε και τότε.. Στο τέλος αφού είχε βγάλει κάλους η γλώσσα μου να λέω συνεχώς να βάζει ένα χεράκι στο σπίτι που και που (αλλά δεν), εκείνος πήγαινε να μετρήσει τη σκόνη πάνω στο μπουφέ και μου έκανε παρατήρηση! Όταν δε πέρασα στο μεταπτυχιακό μου, μου είπε ανοιχτά :και ποιος θα… Διαβάστε περισσότερα »
Καταρχας, το παιρνω ως δεδομενο οτι το προβλημα σου ειναι οι δουλειες του σπιτιου- αν και δεν το διευκρινιζεις. Εχεις δοκιμασει να του μιλησεις ή να χωρισεις τις δουλειες; Γιατι και εγω προσωπικα, αν καποιος μου τα εκανε ολα αδιαμαρτυρητα και ειχα καθε μερα τα πουκαμισακια μου σιδερωμενα και την τουαλετα μου απαστραπτουσα, απλα θα παρακαλουσα ολο αυτο να συνεχιστει για παντα. Γιατι λοιπον δεν κανετε μια λιστα με τα πραγματα που πρεπει να γινουν και να αποφασισετε απο κοινου ποιος θα κανει τι; Ετσι και θα διαλεξετε και τις δουλειες που σας ευχαριστουν και θα ξερει τι του γινεται… Διαβάστε περισσότερα »