Έκανα παρέα με μία κοπέλα που πλέον θεωρώ περίπτωση. Αλλά δεν φαινόταν. Είναι λοιπόν μία κοπέλα 42 χρονών που έχει σπουδάσει σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού αλλά το πτυχίο το πήρε από το αντίστοιχο της Αθήνας λόγω μεταγραφής. Συνέχισε με μεταπτυχιακό σε άλλη χώρα του εξωτερικού, επέστρεψε στην Αθήνα από όπου είναι και έπιασε την πρώτη της δουλειά στα 33 της, έμεινε 2.5 χρόνια με χίλια προβλήματα, παραιτήθηκε και έκτοτε ζει με την οικογένειά της (μαμά, μπαμπάς, αδερφή) σε ένα διόροφο. Ζει στον επάνω όροφο, οι υπόλοιποι τρεις ζουν στον κάτω. Μέχρι σήμερα ενώ ψάχνει δεν έχει βρει δουλειά. Η κοπέλα αυτή μου φαινόταν νορμάλ με τα πειραγμένα της κομμάτια αλλά δεν μου φαινόταν το αντίστροφο δηλαδή πειραγμένη με τα νορμάλ κομμάτια της. Πλέον σκέφτομαι άλλα πράγματα όπως για παράδειγμα ότι μιλάει συνεχώς για δουλειά, ότι ψάχνει και δεν βρίσκει και συνεχώς επαναλαμβάνει είμαι άνεργη στο επάγγελμά μου. Σε κάνει να αισθάνεσαι συμπάθεια. Εκτιμάς τις μεγάλες και επίμονες (μερικές φορές και επίπονες) προσπάθειές της να βρει δουλειά. Όμως μία φορά που βρήκε δεν πήγε γιατί ήταν πολύ μακριά και θα ξόδευε τον μισό μισθό στην βενζίνη και γιατί την ήθελαν για θέση που δεν ήταν στο αντικείμενό της. Στην πορεία κατάλαβα ότι ο πατέρας της είπε να μην πάει και η ίδια βέβαια δεν ήθελε να πάει καθώς αισθανόταν βαθιά μειωμένη που θα απασχολούνταν σε θέση που ήταν υποδεέστερη των γνώσεών της. Έχω την εντύπωση πως αν ο μπαμπάς της της έλεγε να πάει θα πήγαινε. Άλλο πράγμα που σκέφτομαι είναι ότι η αδερφή της πηγαίνει σε μέρος μακρυνό έστω κι αν είναι μακρυνό και πως κάποιες μέρες τον μήνα δουλεύει σε κουζίνα κάποιου εστιατορίου. Η κοπέλα που έκανα παρέα ποτέ δεν έχει πει ότι θα μπορούσε να δουλέψει σε εστιατόριο. Άλλο πράγμα που σκέφτομαι είναι η στάση της με γνωστούς και φίλους. Π.χ. πολλές φορές κρύβει πράγματα για την δική της ζωή, δεν ξέρω γιατί, ξέρω όμως ότι το κάνει από καχυποψία. Ή δεν λέει καθόλου ή λέει αποσπασματικά κάποια γεγονότα. Στην αρχή έλεγα οκ δεν θέλει να το κάνει γιατί ξέρει ότι ο κόσμος είναι κακεντρεχής και προστατεύεται, δεν το κατηγορούσα δηλαδή. Μετά όμως άρχισε να μου σπάει τα νεύρα αυτή η τακτική που την βρίσκω ελιτίστικη και εγωιστική. Άλλο που σκέφτομαι είναι ότι ζει στον επάνω όροφο αλλά δεν ξέρει να μαγειρεύει, ούτε πλένει τα ρούχα της, ούτε τα σιδερώνει. Το μόνο που κάνει είναι να καθαρίζει μία φορά στους δύο μήνες. Όλα τα άλλα τα κάνει η μαμά της. Και ο μπαμπάς της. Ποτέ δεν την έχω ακούσει να λέει ότι πηγαίνει σε υπηρεσίες για να κάνει κάποιες δουλειές, ακόμα κι όταν κατέθεσε τα χαρτιά της για κάποιες θέσεις στον ΑΣΕΠ τον φάκελο της τον έκανε ο μπαμπάς της και την αίτηση την έκανε ο μπαμπάς της (με εκείνη παρούσα) στον υπολογιστή. Τέλος πάντων… μακρυγορώ. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αυτή η κοπέλα είναι λειτουργική μέσα στην κοινωνία που ζει και εάν δεν την γνωρίσεις περισσότερο για να ξέρεις κάποιες λεπτομέρειες νομίζεις ότι δεν έχει κανένα θέμα ως χαρακτήρας. Της τα δικαιολογείς όλα όσα κάνει. Τα βρίσκεις φυσιολογικά. Μέχρι που καταλαβαίνεις. Αλλά και όταν έχεις καταλάβει πάλι λες οκ κάπου έχει δίκιο όταν λέει για παράδειγμα ότι ψάχνει συνέχεια για δουλειά και πως κάθε μέρα στέλνει βιογραφικά και καταλαβαίνεις πόσο την παιδεύει αυτό το θέμα και πόσο πολύ στεναχωριέται. Γιατί την πίστευα;;
Περιγράφεις την ζωή και τις επιλογές ενός ανθρώπου που δεν επηρεάζουν στο παραμικρό την δική σου ζωή και τις δικές σου επιλογές. Δεν ξέρω τι να απαντήσω σε τέτοιου είδους ερωτήσεις, εκτός από το «γιατί σε ταράζει τόσο πολύ ένας άνθρωπος που δεν σε αφορά καθόλου προσωπικά τι κάνει και τι δεν κάνει; Βλέπεις να έχει κάτι που θα ήθελες να είχες κι εσύ;»
Είναι απολύτως συμβατό και πιθανό να στέλνει βιογραφικά κάθε μέρα και να στενοχωριέται που δεν βρίσκει δουλειά, ενώ ταυτόχρονα συμβαίνουν και όλα τα προηγούμενα που περιγράφεις. Άρα, καλώς την πίστευες, αν θέλεις τη γνώμη μου.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μα τα 1000 μελομακάρονα, εσένα τί σε νοιάζουν όλα αυτά και μάλιστα τόσο ώστε να στείλεις εδώ ερώτηση; Τι σε νοιάζει τί κάνει ο άλλος στη ζωή του; Διάβαζα και διάβαζα και περίμενα να δω τί σου έκανε αυτή η κοπέλα και με ποιό τρόπο εμπλέκεται με σένα, και δεν βρήκα τίποτα.
Δεν σου έκανε κανενα κακό, εντάξει είναι λίγο μαμόθρεφτο.
Εσύ ήθελες κάπου να τα κουτσομπολεψεις.
Χαχαχα, ακριβώς! Get a life λέγεται αυτό που σου συμβαίνει 😉
Ευχαριστώ ρε Maggie!
Δεν την έστειλα εγώ την ερώτηση, αλλά γέλασα και με αφορά γιατί πολλές φορές κουτσομπολεύουμε με συγκεκριμένα άτομα και στο τέλος λέει η μια “και τι μας νοιάζει;” και η άλλη “τίποτα καλέ, κουτσομπολιό κάνουμε” και συνεχίζουμε τις ζωές μας. Σα να διαβάζεις το Λοιπόν.
Πού το θυμήθηκες το Λοιπον, μου ηρθε καλοκαιρινό αεράκι στην ξαπλωστρα με φραπε (το φρεντο δεν υπηρχε) και κοπερτον
Συμφωνώ με Maggie👍. Σίγουρα όπως την περιγράφει φαινεται σα να περιμένει τον μπαμπά της να αποφασίσει για αυτήν ή να κάνει ο μπαμπάς την πριν απο αυτήν. Κοιτα αυτο ειναι δικο της θέμα. Δεν μας ξεκαθαρίζεις. Νομιζω οτι ήθελες να πεις με το κείμενο ότι λυπασαι που την πιστεψες οτι προσπαθούσε μόνη και τελικά καταλαβες οτι ολα τα έκανε ο μπαμπάς της? Οκ υπαρχουν και τέτοιες οικογένειες. Εσυ ως φίλη επιλέγεις αν θέλεις να κανεις ή οχι παρεα μαζί της. Ειχαμε κι εμεις στην παρεα κάποια παιδιά αγόρια, κορίτσια, τα οποία ηταν απόλυτα εξαρτώμενα απο τους γονεις. Εντελώς μιλαμε. Δηλ… Διαβάστε περισσότερα »
Διάβαζα και εγώ, λέω θα καταλήξει κάπου του στυλ «μου φαινόταν νορμαλ, νόμιζα ότι έψαχνε δουλειά, τελικά εμπορευόταν κόκα/ ήταν serial killer».
Οκ το διαβάσαμε το σεντόνι.
Αν έχω καταλάβει σωστά Λένα βάσει ορισμένων κειμένων που έχετε δημοσιεύσει, κάποια κείμενα τα αφήνετε εκτός.
Αυτό εδώ από ευγένεια το δημοσίευσες;
Φιλή κανένας δεν σε υποχρεώνει να συναναστρέφεσαι με ανθρώπους που δεν σου αρέσουν.
Την επόμενη φορά γράψε μας κάτι για την δική σου ζωή.
Περίμενα το γκραν γκινιολ που δεν ήρθε ποτε
LIVE AND LET LIVE το μπελά μου μέσα! Πόσες φορές πρέπει να το πούμε πια; Σε επηρεάζει σε κάτι σε προσωπικό επίπεδο; Όχι. Τι ασχολείσαι τότε χρυσή μου;
Πάντως, δεδομένου ότι, όπως λες, δεν δίνει πολλές πληροφορίες για τη ζωή της, αναρωτιέμαι πώς τα ξέρεις εσύ όλα αυτά; Ειδικά εκείνο με το πόσες φορές καθαρίζει το σπίτι το μήνα μου χτύπησε κάπως.
Είναι μεγάλη παγίδα να πιστεύουμε πως επειδή οι άλλοι δεν έχουν τα δικά μας προβλήματα έχουν πιο εύκολη ζωή, γιατί αυτό νιώθω να υπονοείς, πώς γίνεται η συγκεκριμένη κοπέλα να μην αναλαμβάνει την ευθύνη της ζωής της και να τη βγάζει “καθαρή” ενώ εσύ, εγώ, ο οποιοσδήποτε αναγκαζόμαστε να αναλάβουμε την ευθύνη της δικιάς μας ζωής και να υποστούμε τις συνέπειες των πράξεών μας. Εσένα γιατί αυτή η κοπέλα σε έκανε να γράψεις ολόκληρο γράμμα γι’αυτήν; Είναι εξίσου σκληρό με την ανάληψη προσωπικών ευθυνών το να παίρνουν οι άλλοι τις αποφάσεις για κάποιον επειδή τον/ην καθιστούν παιδί και, ως παιδί,… Διαβάστε περισσότερα »
Τι να πω βρε παιδιά, πόσοι άνθρωποι ζούνε μακάριοι τελικά. Νόμιζα πάντα ότι είχα καλούς γονείς αλλά τι να πει κι αυτή η κοπέλα που της τα κάνουν όλα, την έχουν απαλλάξει από κάθε ευθύνη και της έχουν δώσει και σπίτι? Αντίστοιχα κάποιες βρίσκουν τέτοιο σύζυγο ή παιδιά που τους τα κάνουν όλα στο πιάτο. Ουφφ. Το παρασκευιάτικο ραντ μου ήταν αυτό. Έχω κουραστεί λίγο να τρέχω για χίλιες έννοιες και να ξεψυλλιάζομαι, μάλλον θέλω κι εγώ κάποιον να με φροντίσει.
“”θα ζούσαμε σε έναν πολύ καλύτερο κόσμο αν, αντί να έχουμε μάτια μόνο για την «καμπούρα» του διπλανού, κοιτάζαμε καταρχήν τη δικιά μας. (Θοδωρής Αντωνόπουλος)
Βγάζει μια άρνηση ενηλικίωσης, αλλά δεν καταλαβαίνω τι σε νοιάζει εσένα. Κι εγώ που είμαι 26 έχω στείλει άπειρα βιογραφικά και οι μόνοι που με είχαν ειδοποιήσει ήταν κάποιες προωθητικές και κάτι αμφιβόλου νομιμότητας επιχειρήσεις. Πολλές φορές στέλνεις για κάτι και σε ειδοποιούν για κάτι άλλο. Στα 33 είναι ακόμα πιο δύσκολο να βρεις δουλειά και ειδικά στην Ελλάδα βλέπουν πτυχίο και μεταπτυχιακό και ζορίζονται να σε προσλάβουν. Και σε προκηρύξεις του ΑΣΕΠ για μόνιμες θέσεις έχω στείλει από τις αρχές τους έτους και τα αποτελέσματα ακόμα δεν έχουν βγει και σε άλλες για ορισμένου χρόνου συμβάσεις, αλλά δεν είχα… Διαβάστε περισσότερα »