Το κείμενο αυτό αποτελεί κομμάτι του αφιερώματος που ετοίμασε το Α,μπα για τα πρώτα σημάδια κακοποιητικών χαρακτήρων. Πιστεύουμε ότι η εμπειρία της μιας είναι η προστασία της άλλης. Ο στόχος μας είναι, στο τέλος του Σαββατοκύριακου, να σας έχουμε διαβεβαιώσει ότι όχι, δεν ήσασταν υπερβολικές.
Όταν τον γνώρισα ήμουν 24. Εκείνος 30. Εγώ φοιτήτρια, εκείνος επιστήμονας με λαμπρές σπουδές και περγαμηνές, πολύ έξυπνος, πολύ πετυχημένος.
Μου φερόταν όμορφα, φαινόταν πολύ διαφορετικός από τους συνομηλίκους μου, πιο ώριμος και έμπειρος και κατασταλαγμένος, μου άνοιγε την πόρτα του αυτοκινήτου, μου έδινε το παλτό του όταν έκανε κρύο, με ρωτούσε πάντα τι θέλω, τι μου αρέσει, τι προτιμώ. Τον ερωτεύτηκα. Στην αρχή όλα ήταν υπέροχα, ένοιωθα τυχερή. Σιγά σιγά, όμως, και με τρόπο που δεν το καταλάβαινα άρχισε να συμπεριφέρεται διαφορετικά. Τη μια με έκανε να νοιώθω θεά και μοναδική, την άλλη σκουπίδι. Την μια ήμουν υπέροχη και πανέμορφη, την άλλη μού την έλεγε γιατί έφαγα ολόκληρο το μπέργκερ και οι γυναίκες πρέπει να τρώνε λίγο.
Την μια ήμουν πανέξυπνη και ικανή, την άλλη ήμουν μια κακομαθημένη couch potato (έτσι ακριβώς το έλεγε) και μαμόθρεφτο.
Έπρεπε να κάνουμε σεξ όποτε ήθελε αυτός. Αν δεν είχα διάθεση ή νύσταζα μου έλεγε: «έχεις μέχρι τις 6 το πρωί να κάνεις κίνηση, αν δεν κάνεις θα υποστείς τις συνέπειες». Αν κοιμόμουν γιατί ήμουν κομμάτια και δεν έκανα καμία κίνηση για σεξ, για μέρες μετά δε μου μιλούσε και μου συμπεριφερόταν σαν να ήμουν σκουπίδι. Μιλούσε άσχημα για τους δικούς μου και τους φίλους μου, κι εγώ προσπαθούσα να του αλλάξω γνώμη, αντί να τον παρατήσω από την πρώτη στιγμή. Είχα απομακρυνθεί από αυτούς που «δεν ενέκρινε» Όταν ξεκίνησα το διδακτορικό μου, είπε στους γονείς μου πως «η Μ. δε χρειάζεται διδακτορικό, της είναι άχρηστο, τι να το κάνει; Οι γυναίκες δεν είναι ανάγκη να κάνουν πολλές σπουδές».
Οι γονείς μου θύμωσαν πολύ. Εγώ όμως ήμουν τόσο ερωτευμένη, σχεδόν μαγνητισμένη και ανεχόμουν τα πάντα. Δεν τους άκουσα. Όταν πέθανε ο πατέρας μου εκείνος βρήκε ερωμένη. Όταν εντελώς τυχαία το ανακάλυψα, μού είπε και τι ήθελα να κάνει;
Εγώ έφταιγα γιατί τον είχα παραμελήσει που δεν είχα διάθεση για σεξ.
Η σχέση τελείωσε αφήνοντας με πίσω διαλυμένη. Συνειδητοποίησα πως είχα παρατήσει όλα όσα ήμουν, όλα όσα αγαπούσα, συνήθειες, φίλους, χόμπι, σπουδές, τα πάντα. Είχα γίνει αυτή που ήθελε. Αυτή που ενέκρινε. Έτρεμα να μην νευριάσει και υποστώ τις συνέπειες του θυμού του. Άμα θύμωνε μου μιλούσε άσχημα ακόμη και δημόσια. Με πρόσβαλε μέσα σε καταστήματα, μπροστά σε ξένους και στους δικούς του – ποτέ μπροστά στους δικούς μου.
Κάποια φορά με είχε απειλήσει και ότι «θα μου χώσει καμία» αν δεν σταματήσω να φωνάζω. Όταν του είπα ότι «μια που θα απλώσει το χέρι του και μια που θα του το κόψω από την ρίζα» άρχισε να γελάει και να λέει ότι έκανε πλάκα και να μην κάνω σαν υστερική. Όταν τελείωσε η σχέση έμεινα πίσω με βαριά κατάθλιψη. Όχι επειδή τελείωσε η σχέση, αλλά από την κακοποίηση και την λεκτική και συναισθηματική βία που είχα υποστεί. Είχα ξεκινήσει να βλέπω ψυχολόγο λίγο καιρό πριν χωρίσουμε. Όταν άρχισε να βλέπει ότι αλλάζω, ένοιωσε ότι χάνει το παιχνίδι του. Άρχισε να με λέει τρελή που πάω σε ψυχολόγο και να την βρίζει χυδαία. Ευτυχώς, όμως, είχα αρχίσει πια να ξυπνάω. Και είχε έρθει το τέλος.
Κάνω έντεκα χρόνια ψυχοθεραπεία.
Τα πρώτα χρόνια ήταν δύσκολα μέχρι να βγω από την κατάθλιψη, από αυτό το μαύρο σύννεφο μέσα στο οποίο ζούσα. Τώρα πια η ψυχοθεραπεία είναι τρόπος ζωής, είναι ένας δρόμος συνεχούς εξέλιξης και βελτίωσης και βαθύτερης γνώσης του εαυτού μου. Στα 6 χρόνια προσωπικής θεραπείας αποφάσισα να σπουδάσω ψυχολογία. Πριν λίγο καιρό πήρα το πτυχίο μου και θέλω όσο τίποτα άλλο να βοηθήσω, όπως βοηθήθηκα. Να αλλάξουμε μέσα μας και να μην ανεχόμαστε κακοποιητικές και υποτιμητικές συμπεριφορές από κανέναν. Να μας αγαπήσουμε. Να φεύγουμε από όπου δεν αξίζει να μένουμε.
Να φεύγουμε! Και να ξέρουμε πως δεν είμαστε μόνες ποτέ. Ποτέ!
Έχουμε χωρίσει 11 χρόνια. Ακόμη παίρνει τηλέφωνα από άγνωστα νούμερα, φτιάχνει ψεύτικα προφίλ και στέλνει αιτήματα, στέλνει μηνύματα, email. Είμαι η Μ. του, λέει, κι αυτό δεν θα αλλάξει ποτέ. Δεν δέχεται ότι δε θέλω καμία σχέση μαζί του. Δεν τον νοιάζει που τον σιχαίνομαι. Αγνοεί το τι θέλω εγώ, όπως έκανε πάντα και μέσα στην σχέση. Αυτός ξέρει για μένα τι θέλω και τι έχω ανάγκη, εγώ δεν ξέρω, λέει. Έφτασε σε σημείο να με απειλήσει και με κάποιες φωτογραφίες μου που είχε βγάλει σε προσωπικές στιγμές. Δε με νοιάζει τίποτα. Δεν έκανα ποτέ κάτι για το οποίο ντρέπομαι.
Δεν είμαι εγώ αυτή που πρέπει να ντρέπεται.
Έχασα τον εαυτό μου, κατέστρεψα την υγεία μου, αρρώστησα ψυχικά. Δε μπορεί να μου κάνει τίποτα πια – ούτε αυτός, ούτε κανείς. Δε με αγγίζουν οι απειλές του. Στην αρχή τρόμαζα που επέμενε, το ομολογώ. Αλλά είχα τόση στήριξη από την οικογένεια, τους φίλους και την ψυχολόγο μου, που δεν ένοιωθα πια μόνη ή αβοήθητη. Ευτυχώς δε φοβήθηκα να μιλήσω στους δικούς μου και να μοιραστώ αυτά που περνούσα, αν και άργησα να το κάνω. Αυτός ο άντρας δεν υπάρχει πια για μένα και εύχομαι και για καμία άλλη γυναίκα. Εννοείται δεν του μιλάω ποτέ όταν καλεί από άσχετα νούμερα, τον έχω μπλοκάρει από παντού, δεν απαντάω σε μηνύματα παρά μόνο μια φορά που του είπα να μην με ξαναενοχλήσει και ότι «η Μ. του» δεν υπάρχει πια. Φυσικά με αγνόησε. Αλλά δε με απασχολεί. Πατάω στα πόδια μου πια.
Όταν άρχισα να ξεπερνάω την κατάθλιψη απορούσα πώς τον ανεχόμουν και λυπόμουνα για τα χρόνια που πέρασα μαζί του… τώρα, όμως, ξέρω γιατί οι γυναίκες δε φεύγουν από μια κακοποιητική σχέση και είμαι περήφανη που έφυγα. Ξέρω πόσο πολύπλοκα λειτουργεί όλο αυτό στην ψυχολογία μας, πόσο και πώς μας χειρίζονται. Ξέρω ότι πρώτα μας τσακίζουν την αυτοπεποίθηση, να χάσουμε οποιαδήποτε αίσθηση προσωπικής αξίας, αξιοπρέπειας, αυτοσεβασμού, να πάψουμε να πιστεύουμε στους εαυτούς μας, να πιστέψουμε πως αυτό αξίζουμε… κι έπειτα ανεχόμαστε τις κακοποιητικές συμπεριφορές τους σαν κάτι φυσιολογικό. Κάτι μας τρώει συχνά μέσα μας, κάτι δεν πάει καλά, το βλέπουμε. Αλλά δε μπορούμε να αντιδράσουμε. Γιατί μας έπεισαν ότι αυτό αξίζουμε. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα από αυτό. Σε καμία γυναίκα δεν αξίζει κάτι τέτοιο. Και καμία δεν είναι μόνη της ποτέ. Υπάρχει βοήθεια. Αρκεί να την ζητήσουμε και είναι δική μας.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πολυ αισιοδοξο το μηνυμα σου!!! Εισαι τοσο δυνατη και ομως δεν ακουγεσαι εκδικητικη ή θυμωμενη, ξερεις ποια εισαι και σεβεσαι εσενα και τα ορια σου. Με τετοιες γυναικες γυρω μας και διπλα μας αισθανομαι ασφαλεια και οτι εχουμε κανει σημαντικα βηματα απεναντι στην πατριαρχια. Μπραβο σου για ολα οσα εχεις καταφερει και κυριως για την βοηθεια που προσφερεις σε αλλες γυναικες. Μεγαλη αγκαλια σου στελνω.
Βρε παιδιά, έχω ρίξει άκυρο σε άνθρωπο ακριβώς επειδή μου άνοιγε την πόρτα του αυτοκινήτου και επέμενε να κερνάει διαρκώς. Τότε έλεγα πως αυτό είναι κακό σημάδι από μόνο του, πως προδίδει σεξισμό. Όμως από τότε γνώρισα και άλλους ανθρώπους που είναι σε αυτό το στυλ και δεν είναι σεξιστές. Με αυτούς δεν με ενοχλούν τέτοιες χειρονομίες γιατί νιώθω πως είναι απλώς ευγενικοί. Δεν κολακεύομαι, δεν με έλκει, απλώς το δέχομαι ως διαφορετική ανατροφή, και δέχομαι επίσης ότι σε άλλες γυναίκες μπορεί να αρέσει. Ο συγκεκριμένος μου έβγαζε κάτι κακό γενικά μάλλον, οπότε άκουσα το ένστικτό μου και απομακρύνθηκα. Μια… Διαβάστε περισσότερα »
@Αιλουροειδέστατο, αυτή τη σκέψη σχετικά με την κίνηση την κάνω κι εγώ. Μπορεί να είναι απλά θέμα ευγένειας. Ορισμένες φορές στη δουλειά μου, αν τύχει να είμαι στο ασανσέρ με μια κοπέλα και να κατεβαίνουμε στον ίδιο όροφο, την αφήνω να βγει πρώτη καθαρά για λόγους ευγένειας και όχι επειδή είναι γυναίκα. Περνάει, βέβαια, και από το μυαλό μου εκείνη τη στιγμή ότι ελπίζω να μη σκέφτεται ότι το κάνω επειδή είναι γυναίκα αλλά ότι θα το έκανα ανεξαρτήτως φύλου. Και, πράγματι, ο ίδιο ακριβώς κάνω και με τους άντρες. Και πολλές φορές ανταποδίδουν και οι ίδιοι.
Κι εγώ το κάνω αυτό με την πόρτα, σε άντρες και σε γυναίκες εξίσου, προσφέρομαι να βοηθήσω αν κουβαλάνε κάτι βαρύ κτλ. Μέχρι τώρα, μόνο μερικοί σεξισταράδες έχουν στραβώσει τα μούτρα ότι και καλά τους αμφισβητώ τον ανδρισμό, οι περισσότεροι άνθρωποι αντιδρούν φυσιολογικά.
Υπάρχουν και εκείνοι που στραβώνουν ε; Φοβερό πραγματικά. Να είναι κάποιος άνθρωπος ευγενικός και να του γυρνάει μπούμερανγκ.
«έχεις μέχρι τις 6 το πρωί να κάνεις κίνηση, αν δεν κάνεις θα υποστείς τις συνέπειες» Δεν θέλω να σκεφτώ καν τι εννοεί με «να υποστείς τις συνέπειες».
“Με πρόσβαλε μέσα σε καταστήματα, μπροστά σε ξένους και στους δικούς του – ποτέ μπροστά στους δικούς μου.” Θα έβαζα το παραπάνω πρώτο πρώτο στη λίστα με τα σημάδια κακοποιητικης σχέσης. Ο πρώην μου το έκανε πάρα πολύ συχνά. Μου έβαζε τις φωνές μέσα σε μαγαζιά γιατί ήξερε ότι θα μαζευτώ. Το ίδιο και μπροστά στους δικούς του γιατί ήξερε πόσο ντρέπομαι. Μπροστά στους δικούς μου ήταν πάντα κύριος, το καλό παιδί. Δε θα ξεχάσω μια φορά που μου έβαλε καυγά από το πουθενά μέσα σε μεγάλο εμπορικό. Άρχισε να με βρίζει και να μου φωνάζει. Επειδή δε σταματούσε σηκώθηκα… Διαβάστε περισσότερα »