Καλησπέρα στην παρέα του α,μπα. Είμαι φοιτήτρια στην επαρχία και όποτε έρχομαι Αθήνα δεν περνάω καθόλου καλά σπίτι. Οι γονείς μου τσακώνονται συνέχεια πλέον, δεν έχουν καμία επαφή μεταξύ τους, δεν περνάνε καθόλου χρόνο μαζί και πρακτικά συναντιούνται μόνο για ύπνο όπου και εκεί η μάνα μου φεύγει από το δωμάτιο και κοιμάται στο σαλόνι. Ποτέ δεν είχαν άριστη σχέση αλλά σήμερα είναι ανυπόφορη η κατάσταση, δεν με στεναχωρεί ακριβώς αλλά εκνευρίζομαι. Ξέρω τις απόψεις τους για διαζύγια κτλ οπότε είναι απίθανο να χώριζαν ποτέ. Θέλω να τονίσω εδώ, ότι πιστεύω πως υπάρχει γκόμενα γενικά.. Τέλος πάντων πιστεύεις ότι πρέπει να κρατήσω κάποια στάση; Γιατί λειτουργώ συνεχώς επιθετικά απέναντι τους. Στον πατέρα μου γιατί είναι καραγκιόζης και στην μάνα μου γιατί είναι τόσο απαθής και υστερική.. Επίσης θεωρείς ότι θα μπορούσε ποτέ να φτιάξει μια τέτοια σχέση; Εννοώ κάποτε θα ήταν ερωτευμένοι, εγώ δεν το έχω δει ποτέ αυτό, αλλά θα υπήρχε λόγος που παντρεύτηκαν και έκανα οικογένεια. Δεν καταλαβαίνω αλήθεια.
-Θα’ θελα να μ ‘έλεγαν Ιόλη
Πώς γίνεται να είναι κάποιος απαθής και υστερικός ταυτόχρονα;
Δεν είναι βέβαιο ότι κάποτε ήταν ερωτευμένοι, αν και ελπίζω να ήταν. Δεν χρειάζεται να κρατήσεις κάποια στάση, ειδικά αν δεν σε ανακατεύουν και δεν σου ζητούν να μοιράσεις ευθύνες ή να έχεις κάποια στάση. Ευτυχώς που είσαι ήδη εκτός σπιτιού και δεν είναι αυτή η καθημερινότητα σου, μπορείς να περιορίσεις κι άλλο τις επισκέψεις στην Αθήνα, αφού δεν περνάς καλά.
Τέλος πάντων, ίσως μετά από χρόνια, καταλάβεις. Οι άνθρωποι μένουν μαζί για πολλούς λόγους, κάθε γάμος είναι ένα ξεχωριστό σύμπαν. Δεν θα ήμουν τόσο σίγουρη ότι δεν χωρίζουν επειδή έχουν αυτή την άποψη για τα διαζύγια, ίσως να την έχουν για να δικαιολογούν που δεν χωρίζουν. Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι τα ζευγάρια που δεν χωρίζουν, είναι επειδή ακόμα κάτι παίρνουν από αυτή την συμβίωση, και αυτό το κάτι δεν έχει να κάνει με αγάπη, τρυφερότητα, υποστήριξη ή κάτι τέτοιο. Είναι κάτι αρκετά πιο χειροπιαστό, άμεσης ανάγκης.
Δεν μπορεί κάποιος μετά βεβαιότητας να σου πει ότι αποκλείεται να φτιάξει μια σχέση, μόνο ο χρόνος μπορεί να το απαντήσει αυτό. Στα ανθρώπινα θέματα τίποτα δεν αποκλείεται, αλλά αν το πάρουμε με ψυχρή λογική, δεν σε συμφέρει να βασίζεσαι σε αυτό. Πρέπει να κάνεις τα κουμάντα σου χωρίς να ελπίζεις σε κάτι τέτοιο. Επικεντρώσου στην σχέση που έχεις ξεχωριστά με τον καθένα τους, και ίσως όταν ασπρίσουν τα μαλλιά σου καταφέρεις να τους δεις ως ανθρώπους και όχι μόνο ως γονείς σου.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Θα γράψω άλλη μια φορά, μια ιστορία δική μου. Ακριβώς αυτό συνέβη και στους δικούς μου γονείς, όταν έφυγα και εγώ από το σπίτι για σπουδές. (Είχε ήδη φύγει η αδελφή μου). Αυτό λέγεται και σύνδρομο άδεις φωλιάς, δηλαδή με το που φεύγει και το τελευταίο παιδί, οι δύο γονείς μένουν αμήχανοι μεταξύ τους. Στην περίπτωση των δικών μου, ο πατέρας μου βρήκε μία γκόμενα ή μάλλον αυτή τον βρήκε, γιατί ο πατέρας μου ήταν κάπως άβγαλτος και ποτέ δεν ήταν γυναικάς. Η γκόμενα ενημέρωσε τη μάνα μου και από αυτό το σημείο άρχισε το αλαλούμ. Το αλαλούμ κράτησε 6-7… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εμείς νομίζαμε ότι υποφέρουν και χαλούσαμε τις δικές μας ζωές και πληρώσαμε και πληρώνουμε ακόμη ….. γι αυτό λέω σε όλους… μη λυπάστε κανέναν παιδιά για τα ερωτικά του
Δε θα ήθελα, αν ήμουν στη θέση σου, να “φτιάξει μια τέτοια σχέση”. Είναι εμφανές (από όσα μπορούμε να συμπεράνουμε από τα λεγόμενά σου) ότι πρόκειται για μία σχέση στην οποία κανείς εκ των δύο δεν είναι ευτυχισμένος. Οι λόγοι που δε χωρίζουν συνοψίζονται στα λεγόμενα της Διαλεχτής και είναι και άλλοι τόσοι. Αλλά βασικά δε σε αφορά. Να σε στενοχωρεί, το καταλαβαίνω, καθώς αυτό που θέλουμε για τους ανθρώπους που αγαπάμε είναι να είναι ευτυχισμένοι, κι αυτοί δεν είναι. Όπως τα λέει η Λένα “Επικεντρώσου στην σχέση που έχεις ξεχωριστά με τον καθένα τους”. Θα τη βρουν την άκρη… Διαβάστε περισσότερα »
πολύ ωραία απάντηση!!!
Αγκαλιά
Είσαι πολύ γενναία, τα καλύτερα έρχονται <3
Εγώ χώρισα άνεργη με τρία παιδιά, σε άλλη ήπειρο. Χωρίς σωματική κακοποίηση αλλά μετά από 10+ χρόνια ύπουλου ψυχολογικού χειρισμού. Και με ισορροπίες που είναι πολύ δύσκολο να κρατηθούν γιατί ο κάθε άσχετος ή ελαφρώς σχετικός με το ζευγάρι έχει δική του άποψη. Ξέρω όμως ότι όχι μόνο εγώ είμαι καλύτερα, αλλά και τα παιδιά μου αναπνέουν πιο ελεύθερα.
Η σωτηρία της ψυχής είναι πραγματικά πολύ μεγάλο πράμα, για όλους.
Φοβερή απάντηση. Με κάλυψες. Θα ήθελα να προσθέσω ότι η μοναξιά ΜΕΣΑ στο γάμο είναι από τα χειρότερα μαρτύρια. Αλλά κι η ελευθερία θέλει τόλμη και δύναμη που δεν την έχουν όλοι οι άνθρωποι.
Τι φοβερή απάντηση
Αποστασιοποιήσου από αυτή τη δυσλειτουργική οικογένεια και άνοιξε τα δικά σου φτερά. Δεν φταις εσύ για τα καμώματα των γονιών σου, που το μόνο που τους νοιάζει είναι τα γκομενικά τους και δεν κοιτάζουν που έχουν και ένα παιδί. Έλεος με τους εγωκεντρικούς ανθρώπους και τις σάχλες τους. Ενήλικοι είναι, γονείς είναι αλλά δεν τιμάνε κανέναν από αυτούς τους ρόλους.