Γεια σου α,μπα. Είμαι πολύ περίεργα αυτές τις μέρες και θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σου. Καταρχάς, είμαι σε μια σχέση εδώ και 7 χρόνια με έναν άνθρωπο που θεωρούσα ότι με αγαπάει και με σέβεται. Τον τελευταίο χρόνο έπιασε σταθερή δουλειά σε άλλη πόλη και μια και το πηγαίναμε σοβαρά μου προτεινε να συγκατοικησουμε . Πριν από αυτό εγώ έκανα μια δουλειά όπου δεν περνούσα καθόλου καλά και όλη η κατάσταση με είχε φθείρει πολύ άσχημα, όποτε μου λέει ότι τώρα μπορώ να σε στηρίζω εγώ ΚΑΙ οικονομικά κι αν νιώθεις ότι δεν μπορείς να συνεχισεις άλλο μην αγχώνεσαι γιατί είμαι εγώ εδώ. Τα ίδια είπε και στη μαμα μου. Τέλεια λέω! Βρήκα τον άντρα τον σωστό, τον στιλοβατη και τον εμπιστεύθηκα. Άφησα τη δουλειά μου, που θέμα χρόνου ήταν έτσι κι αλλιώς να παρατήσω και τον ακολούθησα στην άλλη πόλη. Δεν κλείσαμε ούτε μισό χρόνο συγκατοίκησης και ήδη άρχισαν οι πρώτοι καυγάδες για τα οικονομικά. Ότι εγώ όλη μέρα καθομαι και άλλο δεν κάνω παρά να καθαρίζω το σπίτι και να μαγειρεύω, ότι δεν κάνουμε σεξ γιατί είμαι τάχα μου συνέχεια κουρασμενη και φταίω εγώ για αυτό, ότι δεν με βλέπει να ψάχνω για δουλειά και να αποφασίσω επιτέλους τι θέλω να κάνω (έχω στείλει παντου βιογραφικά) και τέλος να κάνουμε οικονομία και στο φαγητό για να μου πάρει το δαχτυλίδι αρραβώνων. Εν τω μεταξύ τα χρήματα του φτάνουν ίσα για ενοίκιο και σούπερ μάρκετ. Μόνο τρώμε δηλ, δεν κάνουμε καμιά έξαλλη ζωή με ταξίδια, αγορές κλπ. Γενικά τον τελευταίο χρόνο όταν του πω κάτι που δεν του αρέσει αρχίζει τις φωνές ακόμα και μέσα στον κόσμο και γινόμαστε ρεζίλι. Έτσι κι εγώ του είπα ξέρεις κάτι; Αφού σε ξεφραγκιαζω όταν ειμαι σπίτι σου, θα φύγω και δεν θα ξαναέρθω για να γλυτώσεις κι εσύ τα λεφτά σου. Και αντί να μου πει όχι μη φύγεις ή να τα μαζέψει κάπως, πέσαμε και κοιμηθήκαμε έτσι. Την άλλη μέρα μου λέει σαν να μη τρέχει τίποτα να πάμε καμία εκδρομή και γενικά να κάνουμε κάτι που εγώ θέλω. Του είπα όχι κι επέστρεψα στην πόλη μου. Την αλλη μέρα ήρθε κι εκείνος και βρεθήκαμε, αυτός με την ουρά στα σκέλια σαν να μη συνεβη ποτέ τίποτα κι επειδή είχα γενέθλια μου έδωσε ένα δαχτυλίδι για δώρο και πρόταση μαζί. Μετά από όλα αυτά τα λόγια! Επειτα εγώ άρχισα να κλαίω από τα νεύρα μου κι εκείνος λέει οκ έκανα βλακεία, λάθος κατάλαβες, άλλα ήθελα να πω και άλλα είπα και μου πήρε πίσω το δαχτυλίδι. Μετά με πιάσανε πάλι τα δάκρυα γιατί λέω μέσα μου πόσο ξεφτίλας, μου το ξαναεδωσε πίσω και μου λέει σκέψου τι θέλεις και απάντησέ μου. Εγώ νιώθω πρώτον σκατά και ότι με αυτόν τον άνθρωπο δεν θα συνενοηθω ποτέ (διαφωνούμε πάντα στα σοβαρά) γιατί κάθε που λέει μια κοτσάνια που με θίγει την άλλη μέρα με βγάζει τρελή ότι δεν κατάλαβα σωστά κλπ κλπ. Κάθομαι τώρα να κοιτάζω το ρημαδι το δαχτυλίδι και καθότι ενοχικό άτομο σκέφτομαι μήπως όντως έχει και λίγο δίκιο; Από την άλλη μόνο εγώ ξέρω πόσο με αγχωνει το γεγονός ότι δεν εργάζομαι κι έπειτα αν κάνουμε παιδιά αργότερα και δεν μπορώ να εργαστώ τι θα κάνω με δαύτον; Θα με τραβάει από το μαλλί να πάω να βρω δουλειά; Να σημειώσω ότι ειναι κοντά στα 40 αυτός και ως τώρα έμενε με τους γονείς του, όποτε όλα του τα παρείχαν εκείνοι. Τι σκατά να κάνω;
Το δαχτυλίδι έχει σημασία μόνο αν το έκλεψε από τον Σάουρον.
Αλλιώς, είναι απλώς ένα δαχτυλίδι που ελπίζω ότι δεν εκμηδένισε την ικανότητα σου να σκέφτεσαι λογικά.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ρε παιδιά, ειλικρινά, για άλλον έναν κοντά στα 40 να διαβάσω που μέχρι τώρα έμενε στους γονείς του και ξύπνησε και κατάλαβε ότι η ενήλικη ζωή έχει πάγια έξοδα, θα πάρω το κάνιστερ με το ασημί το σπρέι, θα πω το ποίημα I LIVE, I DIE, I LIVE AGAIN και θα πάω να πέσω πάνω σε τριαξονική νταλίκα που μεταφέρει καύσιμα.
Από το Fury Road? O Nicolas Hoult? Αν ναι, είσαι το ίνδαλμα μου!
Αυτό βέβαια ισχύει και για τον σύντροφο της γράφουσας αλλά και για την ίδια την γράφουσα. Δηλαδή και όλα τέλεια να είναι με τον άλλον (που δεν είναι στην περίπτωση της γράφουσας), πώς περίμενε να την συντηρεί ο άλλος (άσχετα με το τι έλεγε αυτός σε αυτήν και…τη μαμά της) όταν έχει ένα μισθό που με το ζόρι βγάζει τα πάγια έξοδα; Γενικά δυο ανώριμους ανθρώπους βλέπω (και όχι μόνο για το οικονομικό θέμα-έδωσε δαχτυλίδι ο σύντροφος-έκλαψε από νεύρα η γράφουσα-πήρε πίσω δαχτυλίδι ο σύντροφος-ξαναέκλαψε η γράφουσα-ξανάδωσε δαχτυλίδι ο σύντροφος). Είναι κρίμα ενήλικες άνθρωποι να συμπεριφερόμαστε σαν νήπια και να… Διαβάστε περισσότερα »
Φριζαρισμενο μαλλι, γραφεις οτι αυτος περιμενε να μην μεινει καιρο χωρις δουλεια.
Σε ιδιωτικη δουλεια, αν η γραφουσα εκανε παιδι, για ενα διαστημα, ο μισθος θα επρεπε να εφτανε για 3 (οχι για 2) γιατι αυτη δεν θα δουλευε.
Μη σου κανει εντυπωση ομως που κανεις απο τους δυο δεν το σκεφτηκε.
Γιατι : δεν εχουν μαθει να σκεφτονται ετσι
Κατερινιώ, ναι, εννοείται από το Fury Road, καρδούλες. Granita Lemoni, μαζί σου, η όλη κατάσταση είναι τόσο στραβή που δεν ήξερα τι να πρωτοσχολιάσω. Τον άντρα τον κουβαλητή, το ότι πήγε και είπε στη μητέρα της κοπέλας ότι θα τη συντηρεί εκείνος, και και και… X ris, το κυρίαρχο όνειρό μου στην εφηβεία ήταν να μείνω μόνη μου. Τα κατάφερα στα 21. Αναγκάστηκα να γυρίσω για ένα εξάμηνο μετά από καμιά δεκετία κι ένιωθα ότι πνίγομαι, θέλω να σπάσω τους τοίχους, να βγω έξω να δαγκώσω κόσμο, ρε παιδί μου. Και η οικογένειά μου είναι μια αρκετά υποστηρικτική και με… Διαβάστε περισσότερα »
X ris, ναι, συμφωνώ. Και καταλαβαίνω ότι είναι πολύ πιο δύσκολα να φύγεις από το σπίτι των γονιών σου σήμερα από ότι ήταν 20-25 χρόνια πριν αλλά, διάβολε, αν το τραβάς μέχρι τα 40 για να βρεις την επόμενη άμισθη οικιακή βοηθό κάτι κάνεις πολύ λάθος.
Αφού είσαι έξυπνο κορίτσι κ βλέπεις το τυρί(δαχτυλίδι)αλλά κ τη φάκα(γάμος με χειριστικό-μισογυνιστικό-τσιγκούνικο κελεπούρι!),τι μένει να κάνεις;;;;Ήρεμα ρωτάω.
Το οτι μεχρι τα σαραντα του εμενε ακομα με γονεις παροτι εργαζοταν ηταν ξεκαθαρο σημαδι του τί τσιγκούναρος ειναι. Μακρυα.
εγώ δεν καταλαβαίνω, πρέπει να κάνετε το σκατό σας παξιμάδι για ένα δαχτυλίδι; τόσο τυπολατρία πια?? δηλαδή χάνουμε την ουσία… όλα προχωράνε κ χωρίς τύπους ρε παιδιά έλεος
“Το δαχτυλίδι έχει σημασία μόνο αν το έκλεψε από τον Σάουρον” αχαχαχαχα
Συγγνώμη ρε παιδιά αλλά υπάρχει ακόμα κόσμος που αγοράζει δαχτυλίδι αρραβώνα;!
Εδώ υπάρχει κόσμος που προτείνει συγκατοίκηση “μια και το πηγαίνουν σοβαρά”.
Αν εννοείς αυτό το δαχτυλίδι με το οποίο κάνεις την πρόταση γάμου, ξέρω ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΟΣΜΟ.
Με τρομάζεις @miakotara….μάλλον πρέπει να κοινωνικοποιηθώ χαχα .
@Παγωτό, κάτσε στο Μποντριγιάρ καλύτερα, είναι ζούγκλα εκεί έξω!
@Αlethiometer ένα θα σου πω…όλο το απογεύμα έψαχνα βιβλιογραφία του Deleuze.Με κατέστρεψες.. χαχαχα.
@Παγωτό φυστίκι, μην τα διαβάζεις αυτά παιδί μου, προκαλούν εγκεφαλικές κακώσεις (να, κι εγώ άμα με δεις, με το στόμα στραβωμένο κυκλοφορώ, είμαι σίγουρη το έπαθα από την πολύ θεωρία)!
Κ ομως υπαρχει! Εδω υπαρχει κοσμος που κανει “κρεβατι” πριν τον γαμο. Με καλεσαν περσι κ νομιζα μ κανουν πλακα.
Τι εννοείς σε κάλεσαν; Τι είναι το κρεβάτι; Έχω χάσει επεισόδια (!)
Ευνοουμενη δεν ξερεις το κρεβατι πριν το γαμο; ΠΟΥ ΖΕΙΣ; (και κυριως ποσο ευτυχισμενα πρεπει να ειναι εκει που ζεις). Αδυνατω να σου εξηγησω αυτο το πανηλιθιο εθιμο, δεν θυμαμαι και πολλα περα απο απειρα 50ευρα πεταμενα στο γαμηλιο κρεβατι. Ολομογω μια φορα εχω παει στην ζωη μου αλλα εχει αποτελεσει πηγη γελιου για πολλα χρονια μετα.
Ευνοουμενη καποιες μερες-βδομαδα ισως πριν το γαμο, μαζευονται τα σογια της νυφης κ του γαμπρου και οι φιλοι του ζευγους κ στρωνουν το νυφικο κρεβατι!
Ολοι μαζι κρατωτας 3 εκ. υφασματος εκαστος.
Μετα πεθερικα,θειαδες,κουνιαδες,συμπεθερεια κτλ “ασημωνουν”, πετανε χρηματα κ λιρες στο κρεβατι το στρωμενο το κυριλε το προστυχο κ καπακια πετανε κ ενα μικρο παιδι πανω για καλους απογονους.
Εννοειται εχει κ φωτογραφους το concept κ απ’ολα!
Το (μονο)καλο σε ολο αυτο ειναι οτι στο τελος καπου στο βαθος του σπιτιου υπαρχει αλκοολ-οχι οσο θα επρεπε βεβαια αλλα τι να κανεις…!
stray_kit , este, εγω μια φορα βρέθηκα σε κρεβάτι, πρωτη και τελευταία, και τραβούσα νοητικά τα μαλλιά μου. Δεν ξερω αν ειναι σύνηθες, αλλα το σκηνικό ηταν το εξής: Μαζεύονταν όλες οι γυναικες που παρεβρισκονταν και στρώνανε το κρεβάτι. Μετα φωνάζανε το γαμπρο. Αυτός επρεπε να μπει μεσα, να φανει θυμωμένος “πως το στρωσατε ετσι” και επιανε και το ξέστρωνε και πεταγε κατω τα στρωσίδια. Αυτό το σκηνικό έπρεπε να επαναληφθεί άλλες 2 φορές. Στην τελευταία, έμπαινε ο γαμπρος και εντάξει, δεχόταν το στρωσιμο οτι ήταν καλό. Όλη αυτή την ώρα μεσα στο δωματιο με τις γυναίκες ήταν και ενα… Διαβάστε περισσότερα »
Και εγώ κάπως έτσι το θυμάμαι. Νομίζω όμως ότι ήταν μόνο γυναίκες (+ο γαμπρός). Επίσης στις μη παντρεμένες, η νύφη έδινε κάτι γλυκά και μέλι (για να “κολλήσουμε” you know what I mean) και να παντρευτούμε και εμείς. Επίσης, θυμάμαι στο τέλος που κάπως κοιτούσα αποσβολωμένη μου είπε μια κυρία “σ’ αρέσει μικρή μου έ; Ε σε μερικά χρόνια θα το κάνεις και εσύ”. Εντωμεταξύ εγώ ήμουν τύπου 10 ετών.
Μπορεί να γίνει και χειρότερο.. στο τσακίρ κέφι βάζουν ένα μωρό στο κρεβάτι για να τεκνοποιήσει γρηγορά το ζευγάρι…
Δεν φταίω εγώ, να έβρισκαν καλύτερο όνομα 🙂
Χαχαχα Ευνοούμενη πόσο δικιο έχεις! Τωρα με τη φρεσκια ματιά σου το παρακάτω σκηνικό παίρνει άλλες, μαγικές διαστασεις:
“Που πας Ευτέρπη έτσι στολισμένη;”
“Παντρεύονται ο Κωστας με τη Μαίρη και με καλεσαν στο κρεβάτι τους, για το καλό”
“Αχ τι ωραία με το καλό, και στα δικά σου”
“Αχ σ ευχαριστώ Μαρίκα μου, αμήν και πότε!”
@Didi δεν θα πέσω φυσικά να σε φάω γιατί έχεις δίκιο. Τα σημάδια ήταν εκεί για τον καθένα να τα δει. Σ’ αυτό που θεωρώ πως κάνεις λάθος είναι οτι γενικεύεις. Είναι σαν να λες οτι όλοι μας είμαστε ίδιοι, με την ίδια αντίληψη, την ίδια δύναμη, την ίδια στήριξη από οικογένεια και φίλους. Όλοι μας ικανοί να διαλέξουμε το “σωστό”, να εντοπίσουμε το “λάθος”. Όμως η πραγματικότητα είναι εξαιρετικά πολύπλοκη. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που είναι εγκλωβισμένοι σε μια τόσο μίζερη πραγματικότητα που όταν φανεί πως κάποιος τους προσφέρει διέξοδο (ό, τι και να σημαίνει αυτό για την καθεμια μας)… Διαβάστε περισσότερα »
Μαζί σου 100%…Έχω στερηθεί πολλά πράγματα για να φτάσω στο σημείο να είμαι ανεξάρτητος και δεν το αλλάζω με τίποτα…θλίβομαι όταν ακούω γυναίκες να ψάχνουν για στυλοβάτες, λες και είναι ανήμπορες να σταθούν στα πόδια τους…
Didi,αρα εσυ μας λες οτι το να μενεις με τους γονεις σου ειναι προτιμοτερο αντι να παντρευτεις μην τυχον και σε ταΐζει ο συζυγος.
Ε οχι. Λυπαμαι αλλα δεν ειναι λογικη αυτη didi. Με ποια λογικη θεωρεις καλυτερο να επιβαρυνεις τους γονεις σου; Ποια η διαφορα αφου απο καποιον θα εξαρτιεσαι;;
Μαλλον θα εισαι απο τις τυχερες που που οι γονεις τους τις στηριζουν ανευ όρων..
Σταμάτα να κοιτάς το δαχτυλίδι. Ξεκίνα να κοιτάς την ζωή παντρεμένη, κλεισμένη σε ένα σπίτι, να μαγειρεύεις, να καθαρίζεις, να μεγαλώνεις παιδιά και να είσαι με κάποιον που σου λέει οτι “όλη μέρα κάθεσαι, δεν κάνεις και τίποτα” αλλά και “τα παιδιά δεν είναι δουλειά. Σιγά την κούραση! Τι είδους μάνα είσαι που σε κουράζουν τα παιδιά σου;”.
Να ξέρεις οτι η σκέψη από την πράξη είναι μια ανάσα δρόμος. Μην την κάνεις, κάτω από αυτές τις συνθήκες. Για κανένα δαχτυλίδι. Ούτε καν του Σάουρον.
Γίνεται αόρατη με το δαχτυλίδι 😂
Στη Μόρντορ αδερφές μου, στη Μόρντορ!
SOS SOS SOS! Φύγε τρέχοντας! Βρέθηκα άνεργη και ο φίλος μου, σήμερα άντρας μου, μου είπε πως θα με στηρίξει. Μέγα ρίσκο, γιατί εγώ δεν άλλαξα πόλη, αλλά χώρα. Όμως, τα βάλαμε κάτω με εξελόφυλλα, υπολογίσαμε έσοδα – έξοδα, τα βρήκαμε, και η μητέρα μου με διαβεβαίωσε κι αυτή πως θα με στήριζε αν δεν πήγαινε καλά η σχέση και ήθελα να γυρίσω Ελλάδα. Με αυτές τις εγγυήσεις έφυγα. Αποφάσισα ότι θέλω να τον παντρευτώ αφού βεβαιώθηκα (μεταξύ άλλων) ότι ποτέ, ούτε για μισή στιγμή, δε με έκανε να νιώσω άσχημα που με συντηρούσε. Θεωρούσε και θεωρεί το εισόδημά μας… Διαβάστε περισσότερα »
Αιλουροειδεστατο.. παλι συναντιομαστε. Εδω μιλαμε για δυο διαφορετικους ανθρωπους καλη μου, σε σχεση με σενα και τον αντρα σου. Τα οσα εγιναν με σενα.. απεχουν ετη φωτος απο το συγκεκριμενο ζευγαρι. Εχουν μια νοοτροπια που την γνωριζω πολυ καλα, ηταν ο περιγυρος μου τετοιοι ανθρωποι. Δυο ατομα αμαθα απο τις υποχρεωσεις της ζωης. Τι εξελοφυλλα τους λες.. και σεμιναρια επαγγελματικης αποκαταστασης. Οπως καi τα plan B, και οι καβαντζες που ειπωθηκαν απο αλλου Δυο ατομα σε επαρχια (το πιθανοτερο) ζουσαν με τους γονεις. Η κοπελα σε μια κακοδουλεια (απασχοληση ισα να λεει οτι κατι κανει, και μεχρι να παντρευτει), ο… Διαβάστε περισσότερα »
Παπαρούνα, χίλια δίκια. Ο μόνος λόγος που είπα το δικό μου παράδειγμα (και ντρέπομαι λίγο γιατί ίσως φαίνεται σαν καυχησιολογία) είναι για να δείξω τι κινήσεις και νοοτροπία πιστεύω πως χρειάζεται για να πετύχει μια τέτοια διευθέτηση. Ειδικά επειδή κάνει μπαμ πως κανείς τους δεν είχε ιδέα από τις πραγματικές συνθήκες “εκεί έξω” και την πατήσανε, ίσως και γιατί όπως λες πολλά τέτοιου τύπου ζευγάρια έτσι κάνουν κι ίσως η κοπέλα νομίζει πως αυτό είναι νορμάλ, ή αναπόφευκτο. Κι έχω δει ένα σωρό παρόμοιες περιπτώσεις, σε επαρχία μεγάλωσα κι εγώ, και με φτώχεια έως και ακραία… Όμως δεν φέρονται όλοι… Διαβάστε περισσότερα »
Σε μια από τις πιο αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών, την Άγρια Συμμορία του Πέκινπα, προτού αρχίσει το μεγάλο γλέντι υπάρχει ένα πλάνο που κρατάει μάλιστα και αρκετά δευτερόλεπτα, ένα πουλάκι μικρό, κάπως σα σπουργιτάκι φαίνεται, να χαροπαλεύει μέσα στο χώμα και τη σκόνη (ένα πλάνο απροσδόκητο για ταινία με καουμπόιδες). Κάθε φορά που βλέπω την ταινία ανατριχιάζω σε αυτό το πλάνο γιατί προοικονομεί τη συνέχεια. Ε, αυτό έπαθα στο σημείο που διάβασα τη λέξη “στυλοβάτης”.
(Στείλε update ότι δεν τον παντρεύτηκες, θα σκοτωθώ!!)
ΤΑΙΝΙΑΡΑ!!
ταινιαρα και ναι θελω κι εγω update αλλιώς μου φαίνεται θα φαρμακωθούμε ολες μαζι
Τύχη βουνό! Πριν δεσμευτείς νομικά και αμετάκλητα με παιδί, διαπίστωσες τι σημαίνει ζωή μαζί του, πώς σκέφτεται, τι θα γίνει αν εγγραφείς στον ΟΑΕΔ, τι δικαιώματα έχεις εσύ μέσα στο σπίτι, πόσο εκτιμώνται τα πράγματα που κάνεις και όλα αυτά μέσα σε ένα εξάμηνο! Άσε τα δαχτυλίδια και τα καθρεφτάκια που έδιναν στους ιθαγενείς και ασχολήσου με τα γεγονότα. Αυτά ζύγισε. Δαχτυλίδια δίνει και το lucky cup το παγωτό αλλά δεν το παντρεύεσαι. ΓΕΓΟΝΟΤΑ αγαπητή μου
Γέλασα τόσο πολύ με το lucky cap! Και οκ το lucky cap δεν το παντρεύομαι αλλά τον πύραυλο Number One τον παντρεύομαι!