Αγαπητή «Α, μπα»: Είμαι εγωιστής και κακός;

αν είναι ακόμα μαζί, ο γράφων θα κάνει πάρτυ που λόγω καραντίνας θα έχει τέλεια δικαιολογία για να μην οδηγάει

Ακολουθεί Προσωπική ιστορία (πιο προσωπική πεθαίνεις): με τον άντρα μου εδώ και μισό χρόνο περίπου και ακριβώς λόγω επαγγελματικών του υποχρεώσεων είμαστε σε μια τέτοια ακριβώς απόσταση. 3 με 3.5 ωρων. Και θα είμαστε έτσι για αλλά 2 χρόνια σίγουρα. Οκ. Δεν είναι ο,τι καλύτερο ούτε για μένα να οδηγάω μέσα στα ΣΚ τόσες ώρες…και εφτυσα αίμα να φτιάξω το πρόγραμμά μου έτσι ώστε να μη δουλεύω Σάββατο. Δεν πηγαίνω κάθε ΣΚ προφανώς αλλά μια πηγαίνω, μια έρχεται…όσο μπορεί ο καθένας κι ανάλογα με τις υποχρεώσεις του, το κανονίζει. Ειναι βαρετή η διαδρομή, συμφωνώ. Αλλά νομίζω για να δεις τον… Διαβάστε περισσότερα »

Καλή δύναμη, didi.
Όταν υπάρχει αγάπη, όλα γίνονται.
Γι’αυτό, μόλις διάβασα το κείμενο, σκέφτηκα ότι ο γράφων δεν την αγαπάει. Ή νιώθει πως δεν τον αγαπάει και του βγαίνει όλο αυτό αντιδραστικά.

Μου έπεσαν και εμένα τα μαλλιά! Κάποιοι άνθρωποι πραγματικά δεν καταλαβαίνουν τις διαφορετικές θυσίες που απαιτεί ο κάθε κλάδος. Κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Όπως και οι γονείς/φίλοι/σχέση ενός απόφοιτου ψυχολογίας που δεν καταλαβαίνουν ότι δεν μπορείς απλά μετά από 4 χρόνια σχολής να ανοίξεις ένα γραφείο και να το παίξεις ψυχολόγος χωρίς μετεκπαίδευση,χωρίς χρόνια πρακτικής άσκησης με εποπτεία, ακόμα και αν το επιτρέπει το κράτος (“αφού έχεις άδεια γιατί δεν ανοίγεις ένα γραφείο να τελειώνουμε και είσαι όλο στα βιβλία χωρίς εισόδημα”, ρωτούν). Ή το περιβάλλον ενός εκπαιδευτικού που δεν κατανοεί την ανάγκη συνεχούς μελέτης και προετοιμασίας για τα… Διαβάστε περισσότερα »

Ναι, πλέον είναι υποχρεωμένη να κάνει αγροτικό για να πάρει ειδικότητα (είχε καταργηθεί και επανήλθε).
Επίσης, συγγνώμη αλλά όλη η λογική σου μου φαίνεται λάθος. Αλλά επειδή προφανώς κι ο καθένας έχει τη νοοτροπία του και πράττει όπως νιώθει καλά για τον εαυτό του, θα κρατήσω τις υπόλοιπες σκέψεις μου για τον εαυτό μου…

Εγώ έχω και την απορία αν ένας άνθρωπος που βάζει εμπόδια στην επαγγελματική σου εξέλιξη είναι κατάλληλος για να τον παντρευτείς ούτως ή άλλως.

Εμένα αυτό με το γάμο μου φαίνεται λίγο σα να ψάχνεις εγγύηση εκεί που δεν υπάρχει. “Θυσιάστηκα μεν, αλλά παντρευτηκαμε τουλάχιστον”.

Και η απόδειξη του «για πάντα» είναι ο γάμος; Κ όσοι δε θέλουν να παντρευτούν τι πρέπει να κάνουν δλδ για να αποδείξουν την αφοσίωση τους; Δεν ξέρω μου φαίνεται κάπως να ζητάμε «εγγυήσεις» σε αποφάσεις τέτοιου είδους. Αν δεν ξέρεις με ποιον είσαι κ χρειάζεσαι την κουλούρα για εγγύηση τότε θεωρω ότι η σχεση μπάζει.

Εσυ ήξερες αν ήθελες να είσαι μαζί του για παντα;
Ετσι οπως τα λες φαινεται να τον χωρισες γιατι δεν σου εκανε προταση γαμου. Αφου τελικα δεν ήθελες ούτε εσυ να φυγεις ποιο ειναι το πρόβλημα;

Άρα μας λες ότι ήθελες γάμο, τον οποίον προσπάθησες να εκβιάσεις με δηλώσεις σε απομακρυσμένες περιοχές. Και όταν είδες ότι δεν ψήθηκε ο άλλος, τον χώρισες ούτως ή άλλως, και έμεινες Αθήνα, με την οποία δεν είχες πρόβλημα ούτως ή άλλως εξαρχής. Εκτός κι αν κάτι μου διαφεύγει. Οπότε το νόημα του σχολίου σου ποιο είναι ακριβώς? Ναι, ας τα παρατήσουμε όλα (και είμαι αυστηρή γιατί δε μας λες καν αν σου αρέσει η δουλειά σου και αν θέλεις να ασκείς αυτό το επάγγελμα και πώς φανταζόσουν εσύ τον εαυτό σου σε σχέση με την επαγγελματική σου υπόσταση), αρκεί να… Διαβάστε περισσότερα »

Μα είναι δυνατόν; Λες δηλαδή οτι αν κάποιος σου τάξει γάμο είναι οκ να αφήσεις στην άκρη τα “θελω σου”, να αλλάξεις τελοσπάντων τις προτεραιότητες σου, αν όμως η σχέση δεν είναι αρκετά “επίσημη” δεν είναι οκ; Θα αισθανόσουν ηλίθια να είχες κάνει μια θυσία για το αγόρι σου αλλά όχι και τόσο ηλίθια αν την είχες κάνει για τον αρραβωνιαστικό σου; Αλήθεια τώρα; Τι να πω…Εγώ πάλι νομίζω οτι για να μην νιώθεις έτσι θα πρέπει να είσαι εσύ σίγουρη για το τι θές και για το πως αισθάνεσαι για τον άλλον και να μην περιμένεις δαχτυλίδι προκειμένου να… Διαβάστε περισσότερα »

Γιατί δεν του έκανες εσύ πρόταση γάμου;

Ο γάμος δηλαδή τι είναι; Καταξίωση και τουλάχιστον να βάλω στεφάνι άμα είναι να χάσω τη δουλειά; Θα σου κλαει ένσημα και προϋπηρεσία; Για την ιστορία όταν εγώ διορίστηκα στην άλλη άκρη της Ελλάδας ήμουν ελεύθερη, και έκατσα εκεί οχτώ χρόνια, σε ένα χωριουδάκι, και μετά πήρα με τα μόρια που είχα μαζέψει μια ωραιότατη μετάθεση δίπλα στο σπίτι μου. Όταν λέμε όμως δίπλα εννοούμε στα πέντε λεπτά με τα πόδια. Όσες κοπελες είχαν γκόμενο έμειναν μια χρονιά και μετά άρχισαν αποσπάσεις με βύσμα και μεταθέσεις κάπου κοντά σε περιοχές χωρίς μόρια, και τόσα χρόνια μετά ακόμα δεν έχουν καταφέρει… Διαβάστε περισσότερα »

Ο γάμος δεν είναι εγγύηση για τίποτα. Αντίστροφα, μπορεί κάποιος να σε θεωρεί τον άνθρωπο της ζωής του και να μη θέλει να σε παντρευτεί.

Δηλαδή αν ήθελε να είστε μαζί για πάντα, δε θα σε ενοχλούσε και πάλι η αξίωσή του να χάσεις επαγγελματικά για χάρη του;

Εγώ μπορώ να καταλάβω ότι για κάποιους ανθρώπους ο γάμος είναι μεγαλύτερη προτεραιότητα από την επαγγελματική αποκατάσταση και την καριέρα. Για τα δικά μου δεδομένα είναι μια λανθασμένη λογική και εμπεριέχει πολλούς κινδύνους για το μέλλον αλλά ο καθένας κρίνει για τον εαυτό του. Αυτά που δεν κατάλαβα είναι: 1) αφού ήταν να μείνεις στην Αθήνα γιατί μπήκες εξ’ αρχής σε όλη αυτή τη λογική? Μόνο για να τσεκάρεις αν θέλει να σε παντρευτεί? 2) τι λες στον τύπο στον τύπο της ερώτησης? Ότι αν έχει κάνει πρόταση γάμου μπορεί να αξιώνει να εγκαταλείψει η κοπέλα την καριέρα της?

Επειδη είδα πολλά σχόλια και θα έπαιρνε χρόνο να απαντήσω στον καθενα ξεχωριστά είπα να γράψω ένα συγκεντρωτικό. 1. Δεν ειπα πουθενά οτι αν παντρευομουν θα παρατουσα τη δουλειά (η οποια μου αρέσει-καποια το αναρψτήθηκε κι αυτο). Ειπα οτι θα δήλωνα μονο την Αθηνα. Κι αν δεν καθοταν; θα έβρισκα δουλεια σε καποιο ιδιωτικό σχολειο ή θα έκανα ιδιαίτερα. Αυτη θα ηταν η θυσια και το λέω “θυσία” γιατί σίγουρα ειναι πιο κουραστικο απο το να δουλευεις στο δημοσιο. 2. Δεν το θεωρώ κακό ουτε υποτιμητικο ουτε ταπεινωτικό να τροποποιείς τις προτεραιότητές σου για χαρη μιας σχέσης ζωής. Οποτε ναι,… Διαβάστε περισσότερα »

Τι ωραίο χαμογελούσα ενώ το διάβαζα, ειδικά εκεί με το γλυκο

“Που ο αλτροϋισμός σου ξεχύνεται σαν αφρισμένος χείμαρος και τα παρασέρνει όλα στο διάβα του;; Άντε καλέ, ιδέα σου.” Αχαχαχαχαχααχ! Να ‘σαι καλά, γέλασα! Και το είχα πολλή ανάγκη.