Αγαπητή Α,μπα, Ο προβληματισμός μου σήμερα αφορά το πρωτοκολλο συμπεριφορας αποδοχής δώρων και πιο συγκεκριμένα ερωτώ: είναι σωστό να πούμε στο άτομο που μας προσφέρει ενα δώρο με πολύ ευγενικό τρόπο φυσικά, οτι το δώρο δεν μας αρέσει/θέλουμε να το αλλάξουμε; Η είναι προτιμότερο να τον/την ευχαριστήσουμε και να το θάψουμε στην αποθήκη μας; Πριν απο κανα δυό μήνες σε ένα ταξίδι με το αγόρι μου στο Λονδίνο, είχα δει σε μια υπαίθρια αγορά ενα δαχτυλίδι το οποίο και ήθελα να αγοράσω. Τελικά δεν το αγόρασα, μιας και το αγόρι μου με επηρέασε λεγοντάς μου οτι είναι αρκετά ακριβό για δαχτυλίδι απο αγορά κλπ. Συχνά πυκνά σε συζητήσεις του ταξιδιού έλεγα ποσο μου είχε αρέσει και οτι θα προσπαθήσω να βρώ ένα παρόμοιο και εδώ. Προχθές που είχα γενέθλια λοιπόν, το αγόρι μου είχε συννενοηθεί με μια φίλη μου που ταξίδευε Λονδίνο, να πάει να μου πάρει ενα δαχτυλίδι απο εκεί. Φυσικά δε θυμόταν ούτε σε ποιο πάγκο το είχαμε δεί, ούτε καν πως έμοιαζε και φυσικά πιστεύω πως ήξερε οτι δεν υπήρχαν πιθανότητες η κοπέλα στην τύχη να πετύχαινε κατι παρόμοιο μεσα απο 50000 δαχτυλίδια σε 300 πάγκους. Όταν μου έδωσε το δώρο το μυαλό μου πήγε προς τα εκεί όλο χαρά και ενθουσιασμό. Φυσικά όμως αντίκρυσα ένα δαχτυλίδι που καμία σχέση δεν είχε με αυτό που ήθελα, αλλα επιπλέον δεν ήταν καθόλου ΜΑ ΚΑΘΟΛΟΥ του γούστου μου. Το αγόρι μου με ρώτησε αν μου άρεσε και άν θα το φοράω αλλά πραγματικά δεν ήξερα τι να απαντήσω. Του απάντησα οτι εκτιμώ βαθύτατα τον κόπο και τον ευχαριστώ πάρα πολύ και οτι με συγκίνησε πολύ η κίνηση, αλλά δεν μου αρέσει ιδιαίτερα και μάλλον δεν θα το φορέσω. Απο τοτε ομως το σκέφτομαι συνέχεια Αισθάνθηκα πολυ άσχημα που ημουν τοσο ειλικρινής και σκέφτηκα τις φορες που εχω διαβάσει εδω μέσα το ποσο λάθος ειναι να λέμε αφιλτράριστα αυτα που σκεφτόμαστε. Αν το δώρο ηταν απο κάποια φίλη/ο υποθέτω ότι θα είχα αλλη συμπεριφορά, πιο τυπική, ίσως έλεγα και οτι μου άρεσε και μετά το έθαβα στη ντουλάπα για να μη στεναχωρήσω το προσωπο που μου το έδωσε, ίσως πρότεινα να παμε μαζι στο μαγαζί, μηπως βρούμε κατι που μου αρέσει περισσότερο. Όμως στη συγκεκριμένη περίπτωση ένιωσα οτι δεν χρειάζεται να πω ψέμματα, μιάς και είναι ο άνθρωπος μου και μπορούσα να είμαι ειλικρινής. ‘Ομως μήπως αυτο το κανει χειρότερο; Δηλαδή μήπως προστατεύουμε περισσότερο τα αισθήματα των ξένων και όχι των κοντινών μας? Απο την άλλη, μου ηταν ακομα πιο περίεργο να προσποιηθώ οτι μου άρεσε και να του πω ψέμματα και να φοράω κάτι που δεν μου αρέσει καθόλου. Αμπα μου εχω προβληματιστεί πολύ για το αν συμπεριφέρθηκα σωστά. Εσύ τι λες?
-Η αρχόντισσα των δαχτυλιδιών
Πόσο πιο απλή θα ήταν η ιστορία αν δεν είχες αφήσει άλλον να σου υποδείξει με ποιον τρόπο να ξοδέψεις τα λεφτά σου!
Προσωπικά είμαι της λογικής ότι τους δικούς μας ανθρώπους πρέπει να τους προστατεύουμε περισσότερο. Καταλαβαίνω και την άλλη πλευρά, αλλά δεν θεωρώ μεγάλη υποχώρηση, ούτε ψέμα να φοράς κάτι που δεν σου αρέσει για ένα διάστημα για να τιμήσεις αυτόν που σου το χάρισε. Δεν είναι ψέμα ότι θέλεις να τον προστατεύσεις από την απογοήτευση.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δεν θα ξεχασω σε ενα παζαρι στην Αγγλια το 2017 μου αρεσε ενα βινταζ κατακοκκινο πουκαμισο. Ο φιλος μου μου ειπε, εχεις τετοια, γιατί να παρεις παλι; Ασχετα αν ολα τα πουκαμισα του ηταν ναυτικα ριγε. Και δεν ειχα ουτε καν παρομοιο. Το μετανιωσα την ιδια στιγμη. Το θυμομουν συχνά ωσπου ιδια εποχη το 2018,χωρισμενη πλεον, στον ιδιο παγκο, στην ιδια θεση το ξαναβρηκα. Δεν το εχω φορεσει πολλες φορες αλλα πιστευω θα το κρατησω για να θυμαμαι. Ηταν τσιγκουνης και με δικα μου χρηματα. Αν σας αρεσει κατι παρτε το και χαρειτε το.
Καλά έκανες. Τίποτα δεν έπαθε. Προσπάθησα πολλές φορές να “προστατεύσω” τον άντρα μου γιατί το γούστο του στα κοσμήματα δεν ταιριάζει καθόλου με το δικο μου και κατέληξα με ένα σωρό πράγματα που δεν φορώ. Μου παίρνει υπέροχα δώρα αλλά στα κοσμήματα, δεν. Οπότε άρχισα να το δείχνω και τώρα μου λέει αγάπη μου ρωτησα τη φίλη σου και το πήρα ή ήθελα να σου πάρω αυτό αλλά προτίμησα εκείνο γιατί το φοβήθηκα. Και πολύ καλά έκανες του λέω.
Σορρυ, κατι άσχετο: αυτό το “ο άνθρωπός μου” που χρησιμοποιείται κατα κόρον,ιδίως απο γυναίκες εχω την αίσθηση, σας χτυπάει και σας σα να είναι πιθανή κουβέντα μεταξύ σκύλων;
– Ρεξ: Άρη? Πόσο καιρό εχω να σε δω, χάθηκες απο τους δρόμους ρε γίναντα!
– Άρης: Γειά σου παλιόφιλε Ρεξ! Βρήκα σπίτι. Απο δω ο άνθρωπός μου, ο Γιάννης.
Χαχα ποσο τελειο! Εγω οποτε το βλεπω σκεφτομαι ” ο αγγελοος μου, ο ανθρωπος μου..”
Χαχαχαχαχα τέλειο Τζιν Γκρέη
Λένα εγώ διαφωνώ κάθετα. Τους δικούς μας τους ανθρώπους πρέπει να τους νιώθουμε αρκετά κοντά ώστε να τους λέμε την αλήθεια και να μην χρειάζεται να προσποιούμαστε. Αν είναι να καταπιεζόμαστε και με τον σύντροφό μας, τότε ας κλειστούμε σε μοναστήρι. Εγώ πάντως, που ενίοτε η κοινωνική μου νοημοσύνη χτυπάει δεύτερο υπόγειο, θυμάμαι ότι όταν ο σύντροφός μου μού έκανε πρώτη φορά δώρο είχα απογοητευτεί τόσο πολύ που δεν μπορούσα να το κρύψω. Με κατάλαβε και μου είπε ότι δεν χρειαζόταν να το φορέσω αν δεν μου άρεσε. Ανάσανα με ανακούφιση και είπα και μια καφρίλα τύπου “ευτυχώς γιατί νόμιζα… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ συμφωνώ απόλυτα μ’αυτην την άποψη. Υπάρχει και όμορφος τρόπος να το πεις (άσε που δεν θεωρώ ότι ήταν τόσο άσχημος ο τρόπος που το είπες). Ένας πρώην μου μου έπαιρνε συνέχεια αρκουδάκια με καρδούλες και λουλούδια. Κάποια στιγμή του είπα ότι το εκτιμάω ιδιαίτερα, ότι καταλαβαίνω ότι έτσι εκφράζει την αγάπη του, αλλά τα αρκουδακια δεν με συγκινούν και τα λουλούδια δεν μπορούσα καν να τα πάρω μαζί μου (βρισκομασταν μια φορά το μήνα για λίγες μέρες και ταξίδευα μ’αεροπλανο). Στεναχωρεθηκε, μουτρωσε, αλλά από εκείνη τη φορά, τα δώρα που μου έκανε τα χαιρόμουν παραπάνω και χαιρόταν κι αυτός… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εμένα σκοτοδίνη μου είχε έρθει την πρώτη φορά και το κατάλαβε από τη φάτσα μου. Από τότε συνήθως πάμε μαζί, θέλω φυσικά τη γνώμη του αλλά κρίμα είναι να μου πάρει κάτι που θα τρέχω να το αλλάξω μετά.
Υ.Γ. Είχα διαβάσει ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο σχετικά με το χρόνο που σπαταλάμε για να διαλέξουμε ένα δώρο, συν τα χρήματα που θα δώσουμε συν το χρόνο που θα σπαταλήσει ο αποδέκτης αν τελικά το αλλάξει, δε συμφέρει τελικά, καλύτερα χρήματα ή να πάτε μαζί. 😊
Εγώ έπαθα σχεδόν το κάζο της γράφουσας τα Χριστούγεννα. Όταν τα ψηναμε με τον λέγαμενο, μια μέρα του έλεγα πόσο μα πόσο πολύ μου αρέσουν τα ρολόγια μιας συγκεκριμένης εταιρίας και συγκεκριμένα ένα σχέδιο που το έχω ερωτευτεί εδώ και 2 χρόνια αλλά τα οικονομικά μου δεν μου επιτρέπουν να το αποκτήσω. Του μιλούσα ώρα για αυτό το συγκεκριμένο σχέδιο, του έδειξα και φώτο γιατί ήμουν πολύ ενθουσιασμενη. Και τα φτιάχνουμε. Ήρθαν τα Χριστούγεννα κι η πρωτοχρονιά και για κάποιο λόγο είμαι σίγουρη ότι θα μου πάρει αυτό το ρολόι. Να πω ότι επειδή ήμουν σίγουρη ότι θα μου πάρει… Διαβάστε περισσότερα »
Θυμάμαι ότι παρόμοια ερώτηση είχε έρθει και παλιότερα και είχαμε πει τον πόνο μας Granita.
Εμένα ακόμα με πονάει η ψυχή, και γι’αυτό που αντίκρυσα και για εκείνον που στάθηκε αδύνατον να τον προστατεύσω. Πάρα πολύ προστατεύω αυτούς που αγαπώ, αλήθεια, όμως δεν κρατήθηκα ήταν σαν φτέρνισμα ξαφνικό. Δεν πρόλαβα.Τον αγκάλιασα και του είπα σχεδόν κλαίγοντας από ντροπή, αμηχανία, απελπισία, απώλεια “είναιαπαίσιοσ’αγαπώμωρόμουευχαριστώσυγνώμησ’αγαπώ”.
Αχ γιατί γιατί να είναι η ζωή τόσο σκληρή, μπορούσαν να λειπουν τέτοιες στιγμές, τόσα τραβάμε, αμάν πχια.
To θυμόμουν, Πόντια, και περίμενα το σχόλιό σου, να μην νιώθω σαν τη μύγα μες το γάλα. Ευτυχώς τελικά είμαστε πολλοί οι…πιο αυθόρμητοι στις αντιδράσεις μας!
Ωωωω ναι Γρανιτα! Συμφωνώ 100%! Και με τον άντρα μου είμαστε σε φάση που δε μπορούμε να κρύψουμε τη δυσαρέσκεια μας με κάτι, αλλά ευτυχώς ούτε θα θιχτουμε αν πει ο ένας στον άλλον “τι μ@λ@κια πήγες και πήρες”. Μετά από χρόνια βέβαια μαθαίνεις τα γούστα του άλλου, αλλά και πάλι, αποκλίσεις πάντα είναι δυνατόν να υπάρχουν. Ζοριζομαι ιδιαιτέρως όταν πρέπει να υποκριθω σε κάποιον ότι μου άρεσε το δώρο και δεν το εννοώ. Το έχω κάνει προφανώς σε άτομα που δεν έχουμε στενή σχέση, γιατί δε θα ήθελα να τα στενοχωρησω. Αλλά με τον σύζυγο είμαστε πολύ free σε… Διαβάστε περισσότερα »
Εντάξει άλλο με τους κουμπάρους που τους βλέπεις μια φορά στο τόσο κι άλλο με τον σύντροφο που είστε όλη μέρα μαζί.
Το κριτήριο για μένα είναι αν μπορεί να το αλλάξεις ή όχι. Δηλαδή όταν είναι κάτι που ο άλλος σε σκέφτηκε και το πήρε αλλά είναι σε άλλη χώρα καλή ώρα καλύτερα να το αφήσεις έτσι και ας είναι ο/η σύντροφος σου. Μόνο να τον πληγώσεις θα καταφέρεις και τίποτα περισσότερο. Στην τελική μην το φορέσεις. Είναι καλύτερα να πιάσει το υπονοούμενο με τον καιρό παρά να του το σκάσεις στα μούτρα όταν στο δίνει όλο χαρά.
Προσωπικά σε οποιονδήποτε μου κάνει ένα δώρο λέω ευχαριστώ πολύ και τελειώνει εκεί η συζήτηση. Από κει και ύστερα αδέρφια/σύντροφος είναι ξεχωριστή κατηγορία για μένα. Π.χ. πάντα ρωτάω τα αδέρφια μου αν θέλουν κάτι συγκεκριμένο για τη γιορτή τους/γενέθλια, να το διαλέξουν και να το πληρώσω εγώ. Για έκτακτα δώρα (π.χ. από ταξίδια) προσπαθώ να πετύχω το γούστο τους. Έχω κάνει δε μέχρι και βίντεοκλήση για να διαλέξουν τι θέλουν από το μαγαζί. Τους λέω αν κάτι δεν μου αρέσει τόσο και αυτοί το ίδιο. Γενικά όμως είμαι της άποψης ότι το δώρο πρέπει να το ευχαριστιέται αυτός που το… Διαβάστε περισσότερα »
Ε ναι! Αυτή είναι η καλύτερη λύση Granita!
Ρε αν δεν αλλάζει δε λες τίποτα. Όλοι έχουμε δώρα που δεν φορέσαμε στα συρταρια μας. Αλλά τώρα αφού έγινε μαλακία με το δαχτυλίδι λες αγάπη μου πολύ εκτιμώ τον κόπο σου και σ’αγαπώ απεριόριστα γι’αυτό και θα το βάλω κάπου να το βλέπω να θυμάμαι πόσο κοπίασες αλλά όχι στο δαχτυλάκι μου γιατί δεν είναι αυτό που ήθελα.
Εγώ εντωμεταξύ νευρίασα κιόλας να πω την αλήθεια. Σου φάνηκαν δηλαδη πολλα τα χρήματα τότε αλλά μετά που οι πιθανότητες να το βρεις ήταν 0 είπες ε τώρα ας τα δώσουμε τα λεφτά; το βρίσκω χαζό έως και εκβιαστικό.
Moi aussi, tsakalos στο περίπου, γιατί σκέφτηκα: καλά του έκανες του αγοριού και απάντησες έτσι, για να μάθει άλλη φορά να μην σου χαλάει την διάθεσή με απαγορευτικές συστάσεις.
Άσε που πιστεύω ότι το βαθύ υποσυνείδητο της κοπέλας τον εκδικήθηκε.
Να υποθέσω πως όταν ήσουν τριών και σου έκαναν δώρα που δεν ήθελες οι θείες, τις αποκαλούσες χοντρές κι έκρυβες τα σοκολατακια;
Ο φίλος σου μάλλον το έστησε έτσι ώστε να σου πάρει δώρο αυτός από το Λονδίνο με ρομαντικό τρόπο. Δεν ξέρω, εμένα όταν μου κάνουν δώρα που δεν μου αρέσουν και μόνο που ξέρω πως είναι από την καρδιά του άλλου και την αγάπη του μετά μου αρέσουν.
Συμφωνώ με Λένα
Άι άι με τι παιδάκια σύχναζες;
Εμ, αν αυτό λέγεται “το έστησε”, ελπίζω να μην είναι υπεύθυνος για τίποτα σοβαρό 😛
Είναι αυτή η ερώτηση
https://ampa.lifo.gr/apantiseis/agapiti-a-mpa-stenachorithika-poy-moy-milise-etsi-o-anipsios-moy/
Αλλά γέλασα πολύ με το επιφώνημα αι αι 🙂
Δηλαδή η περίπτωση να της είπε: “βρε αγάπη μου μην πάρεις ακόμα ενα δαχτυλίδι που είναι πανάκριβο επειδή θα τρώς μακαρόνια για μια εβδομάδα και δεν ξέρω αν το θες αυτό” και να συμφώνησε το αποκλείετε όλοι?? Μόνο εγω το κάνω με το αγόρι μου συνέχεια? “Βρε μήπως να μην το παρεις/φας αυτό γιατί κάνεις οικονομία/δίαιτα?”
Να πούμε ότι η Μιτσι έχει τέλεια συλλογή από κοσμήματα, κυριολεκτικά και τις 2 φορές που έγινε απόσυνάντηση χάζευα τα υπεροχα δαχτυλίδια της!
😂
Ρε παιδιά πώς μαθαίνουμε για τις Αμποσυναντήσεις;;
Εντελβάις, ιδού 😃
https://www.facebook.com/alehaus/posts/2192436040840142/
Εχμ, για την πρώτη απόπειρα που ήταν μια ατυχής αντιγραφή-επικόλληση για ενδιαφέρον αλλά άσχετο ιβεντ• πάτησα διαγραφή, αλλά ακόμα εκεί είναι 😳
Εντελβάις, ιδού το γκρουπ 😃
https://m.facebook.com/groups/350035425787308?ref=bookmarks
Ωωω ευχαριστώ πουπουλόπαπια! 😉
Πιο πάνω από το δώρο είναι η πρόθεση του συντρόφου σου να σε ευχαριστήσει. Κρίμα που αντί να δει τη χαρά στα μάτια σου, είδε τη σκληρή απόρριψη, έστω και “ευγενική”. Ξέρεις, είναι κάτι σημαδάκια κομβικά σε κάθε σχέση, καθημερινά, απλά, ανεπαίσθητα, που ξαφνικά, εκεί που δεν το περιμένεις, αλλάζουν τα πάντα σε μια μόνο στιγμή και μπαίνουμε σε διαδικασία σκέψης, κάνω καλά που είμαι σε αυτή τη σχέση, δεν κάνω …
Αναρωτιέσαι αν κάνεις καλά που είσαι σε μια σχέση αν της πάρεις δώρο ένα δαχτυλίδι, που να σημειώσουμε ούτε καν εσύ δεν διάλεξες, ούτε καν το είδες και δεν της άρεσε? Πολύ σφιχτά κρητηρια έχετε για τις σχέσεις σας ρε παιδιά.